koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - LISTOPAD 2025 - nr 375 - do pobrania
zmodyfikowano  13 lat temu  »  

Sny

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 23 957 wyświetleń od 15 maja 2008
  • 18 maja 2008, niedziela
    » 20:00
  • 17 maja 2008, sobota
    » 20:00

spektakl lalkowy, dla dorosłych,

SCENA KAMERALNA NA DWORCU GŁÓWNYM

Agata Kucińska za spektakl "Sny" dostała następujące nagrody i wyróżnienia:

Na 34. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora:

  • Nagroda Jurora Aleksandra Maksymiaka
  • Nagroda Szczebel do kariery
  • Nagroda Dziennikarzy - na 39. Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora

Na 2. Międzynarodowym Festiwalu Debiutów Solistów Lalkarzy - nominacja do Nagrody za najlepsze przedstawienie

We wrześniu 2006r. zaproszenie do wzięcie udziału w międzynarodowym festiwalu dramaturgii współczesnej w Moskwie Nowaja Drama.

Przedstawienie znalazło się w piątce spektakli nominowanych do Grand Prix

W kwietniu 2007r. udział w V Międzynarodowym Festiwalu Solistów Lalkarzy, organizowanym przez Teatr Arlekin w Łodzi.

  • wyróżnienie - dyplom POLUNIMY dla Najbardziej Obiecującego Młodega Artysty

W październiku 2007 r. udział w II edycji festiwalu Lalka Też Człowiek organizowanego przez Teatr Unia Niemożliwy - Nagroda aktorska za Wyrażenie Teatr Lalką

Iwan Wyrypajew "Sny"

reżyseria, scenografia i wykonanie: Agata Kucińska

muzyka: Sambor Dudziński

Livejournal z 18.09.2006

Pod względem kompozycji spektakl niemal dokładnie odpowiada strukturze „Play” Becketta, tyle, że postaci są cztery a nie trzy, że siedzą nie w koszach na śmieci, a w szklanych skrzynkach, i że nie mówią chórem. Ale najważniejsze, że jest to spektakl lalkowy. Jako taki stanowi jeszcze jeden dowód na to, jak dosyć płaskie filozoficzne dywagacje, którymi w ciągu ostatnich stu lat z okładem zapełniano całe tomy, można wziąć za punkt wyjścia i nadać im ile się tylko chce nowych znaczeń i wymiarów. Tego, co z naszym nowym dramatem potrafią zrobić Polacy nigdy nie widziałem w Rosji.

Mam nadzieję, że nie będzie mi się śnił po nocach ten człowieczek z nogami za sznurka, który przy pomocy przyssawek wdrapuje się na poziomą szklaną ścianę.

Livejournal z 19.09.2006

Agata Kucińska [...] w „Snach” zaprezentowała się nam jako dobra lalkarka, która interesująco myśli i wspaniale pracuje. Siedzące w akwariach i wygłaszające monologi Wyrypajewa lalki pani Kucińska także, ma się rozumieć, wykonała sama. Iwan Wyrypajew napisał w młodości niewielką sztukę (objętości mniej więcej pięciu artykułów takich jak ten), gdzie pretensje do metafizyki podawanej w duchu symbolizmu łączą się ze stylistyką zorientowaną na twórczość oberiutów. Jego dramat ma trzy słabe punkty. Po pierwsze, postaci nie przypominają żywych ludzi. Po drugie, wszystkie w swych intonacjach są do siebie podobne. Po trzecie, jakby się autor nie wysilał, to wejście tych postaci we wzajemne relacje następuje bardzo rzadko (problem dialogu scenicznego, to w ogóle główny problem autorów ‘nowego dramatu’, ciążących ku monologowi). Wymyśliwszy swoje lalki w akwariach Agata Kucińska jedną błyskotliwą decyzją rozwiązała te trzy problemy. To, co w sztuce, nazbyt łatwo dającej odpowiedzi na wszystkie podstawowe problemy bytu (czym jest piękno, miłość, wolność, Bóg, piekło – no bo kto ma wiedzieć to wszystko, jak nie zadufany w sobie wyrostek!) wyglądało infantylnie, w spektaklu staje się nad wyraz zajmujące. Siedzi sobie maleńka, brzydka lalka i wieszczy ze smutkiem: „Uważam, że światem rządzi ogromny ptak. W swoich szponach trzyma ziemię, w dziobie niebo, a jego skrzydła to kosmos”... Czarujące.

Vremia Novostej z 20.09.2006; Aleksandr Sokolianski, Wedle innych reguł.

Teatr Ad Spectatores na Novoj Dramie 2006 Młoda aktorka Ad Spectatores w pojedynkę wymyśliła i zagrała „Sny”. Bez wątpienia jest to pierwszy przypadek, gdy tekst ‘nowodramatyczny’ został zainscenizowany przy pomocy lalek. Przestrzeń tworzą cztery szklana akwaria, zaś we wnętrzu każdego z nich egzystuje istota cierpiąca wskutek presji życia i usiłująca uciec w sny. Lecz i w nich nie ma ratunku. Delikatne, bezbronne stworki mało przypominające ludzi ale wcale przez to nie mniej prawdziwe, wędrują po swoim świecie próbując go pojąć. Wydaje się, że takie stworzenie żyje w każdym z nas – jest przecież podobne do ludzkiej duszy.

Alisa Nikolska, Od życia nie uciekniesz, Wecernaja Moskwa 25.09.2006

Aktorka z Wrocławia po prostu porwała widownię podczas „Snów”.

bilety:

15 zł ulgowe, 20 zł normalne

autor:
zmodyfikowano  13 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ