„Polskę zalała fala pastelowych zarodków. Są na wielkoformatowych bilbordach, citylightach i niemal na każdym przystanku komunikacji miejskiej. Niektóre przedstawiają się jako dzieciątko Jezus, inne zapewniają mnie, że «mam wybór» lub że «mi ufają» i są «ode mnie zależne». Tych milczących, w obliczu ideologicznej wojny polsko-polskiej, pozostało niewiele. Jadąc gdziekolwiek każdego dnia nie ma możliwości, abym nie zobaczyła tych plakatów mniej niż 5 lub nawet 10 razy. I za każdym razem chce mi się płakać. Bo moje 3 zarodki: 1 mm, 0,5 mm, 3 mm zostały poronione. I nic nie zależało ode mnie”.

Spektakl dokumentalny na podstawie wywiadów przeprowadzonych z kobietami, które doświadczyły poronienia, które chciały dokonać pochówku swojego dwumilimetrowego dziecka, ale bez księdza i „pokropku” się nie dało. O tych, które nie chciały, aby ich „wyskrobiny” wbrew ich woli trafiły do grobowca dzieci utraconych. O tych, które po stracie dziecka płakały za długo lub za krótko. O tych, które modliły się, aby ich ciężko uszkodzone zarodki obumarły same, albo żeby, mimo wszystko, nie umierały nigdy. O nich i innych matkach wyklętych. Wyklętych, czyli tych, o których się nie mówi, bo ważniejsze są ich zarodki.