Dziady polsko-ajnuskie Czytanie performatywne | W ramach festiwalu Sakura. IV Wrocławskie dni japońskich inspiracji

W językach polskim i angielskim
Wstęp wolny, wymagana rezerwacja bezpłatnej wejściówki (www.bilety.grotowski-institute.pl)

Czytanie performatywne oraz spotkanie z Jadwigą Rodowicz-Czechowską, Ryohko Taharą i Anną Zubrzycki | W ramach festiwalu Sakura. IV Wrocławskie dni japońskich inspiracji

Czytanie performatywne „Dziady polsko-ajnuskie”, podczas którego historia i aktywizm połączą się z performansem. Przyjrzymy się kulturze Ajnów i walce ajnuskich kobiet z kompleksową dyskryminacją. Będziemy mieć okazję wysłuchania Ryoko Tahary, aktywistki i artystki, mówiącej o doświadczeniu bycia Ajnu we współczesnej Japonii.

Scenariusz czytania, nawiązujący do drugiej części „Dziadów” Adama Mickiewicza, powstał na Hokkaido w ramach projektu „Polish-Ainu Dziady/ Shinnurappa_kunnenisat”, który Jadwiga Rodowicz-Czechowska realizowała razem z Ryohko Taharą, Menoko Mosmos* i polskimi performerkami z Amareya Theatre and Guests. Scenariusz ten znalazł już swoje ucieleśnienie przed publicznością.

Jadwiga Rodowicz-Czachowska wspomina: „Było to coś bardzo skromnego, przygotowanego w atmosferze niemal rodzinnego spotkania, na którym pojawili się zaproszeni i przypadkowi goście. Oprócz prostych fraz w języku polskim, japońskim i ajnuskim, przy ceremonialnych gestach i nasionach magicznej rośliny shikerebe, dźwiękach mukkuri i tonkori, wypowiadałyśmy słowa przywołujące duchy na skromną ucztę. Nie jest możliwe powtórzenie tego we Wrocławiu. Ale dzięki hojności Ryohko Tahary, będziemy mogli przywołać ten czas, tamte brzmienia, barwy, nastrój. Będzie to również jedyna okazja, by wysłuchać wypowiedzi Ryohko na temat tego, co znaczy być Ajnką obecnie, jak to jest upominać się o swoje prawa, o przestrzeń prawdziwie własnej obecności”.

Jadwiga Rodowicz-Czechowska jest japonistką. Współpracowała z Teatrem Laboratorium i Jerzym Grotowskim. Przez dziesięć lat pracowała w Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice” jako aktorka i współorganizatorka wybranych przedsięwzięć. Pracowała jako adiunkt w Zakładzie Japonistyki i Koreanistyki na Uniwersytecie Warszawskim, w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych w Warszawie oraz w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza. Ponadto współpracowała z Instytutem Sztuk Polskiej Akademii Nauk.W latach 1994–2012 pracowała w dyplomacji, a od 2008 do 2012 roku pełniła funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Rzeczpospolitej Polskiej w Japonii. W latach 2012–2015 była radcą generalnym w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz członkiem rady programowej Muzeum Japońskiej Sztuki i Technologii Manggha w Krakowie.

Obecnie jest zastępczynią dyrektora ds. rozwoju Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.

Ryoko Tahara urodziła się w Iburimukawa blisko miasta Kannai na Hokkaido. Należy do etnicznej społeczności Ajnów. Dopiero w czwartej dekadzie życia zaczęła się zastanawiać, czy można żyć, skrywając etniczną przynależność. Zrezygnowała wtedy z posady w firmie, w której pracowała, i podjęła pracę jako doradczyni (life counsellor) do spraw Ajnów przy Urzędzie Miasta Sapporo oraz w sekretariacie Stowarzyszenia Ajnów. Zadeklarowała wówczas publicznie swoją przynależność do Ajnów i przyłączyła się do ruchu na rzecz przywrócenia praw ludności ajnuskiej. Stworzyło to okazję do poznawania sytuacji innych mniejszości etnicznych na świecie, warunków ich życia i funkcjonowania oraz do wymiany kulturowej. Obecnie trwają w Organizacji Narodów Zjednoczonych prace nad nową perspektywą ujmowania złożonej kwestii kompleksowej dyskryminacji co do płci i rasy. Ryoko Tahara uważa, że jest to jedyna droga do przezwyciężenia trudności, z jakimi borykają się kobiety – Ajnki i dlatego promuje działania na rzecz upodmiotowienia i wzmocnienia kobiet.

Anna Zubrzycki jest aktorką. Urodziła się w Anglii, wychowała w Australii. W latach 1977–1993 związana z grupą teatralną Gardzienice. Współzałożycielka wrocławskiego Teatru Pieśń Kozła. W latach 1996–2014 była jego dyrektorką i główną aktorką. W 2011 roku pełniła funkcję kuratorki festiwalu Brave, a w 2012 – dyrektorki artystycznej. Członkini-założycielka Rokpa Polska – oddziału fundacji charytatywnej Rokpa International. Jest założycielką i dyrektorką Mindfulness Association Polska. Praktykuje medytację buddyjską i uważność od 1993. Ukończyła studia magisterskie z uważności na Uniwersytecie Aberdeen w Szkocji oraz trening dla superwizorów na Uniwersytecie Bangor i w Mindfulness Association UK. W Polsce i na świecie uczy treningu aktorskiego „Technika koordynacji”, opartego na uważności, oraz technik wokalnych.