Uwaga: Bilet kupiony na daną godzinę upoważnia do wstępu do muzeum od godziny, na którą został kupiony bilet w godzinach otwarcia muzeum.* Bilety wstępu na wystawy stałe upoważniają do wstępu na wystawy czasowe. Od 14 maja 2020 roku do odwołania wprowadzamy limity zwiedzających - w muzeum może w jednym czasie przebywać maksymalnie 35 osób zwiedzających + osoby z obsługi muzeum. Limit osób zwiedzających muzeum w jednym czasie jest dodatkowo uzależniony od aktualnej oferty.

WYSTAWY CZASOWE:

OGRÓD NATURALNY - malarstwo Marleny Promnej (7.07 - 20.09.2020)

Ogród naturalny Marleny Promnej to malarska reminiscencja. To konfrontacja młodzieńczej fascynacji krajobrazem i współczesnej wizji ogrodu urbanistycznego. Główną inspiracją wystawy są żywe dzieła holenderskiego plantatora i projektanta Pieta Oudolfa. Jego koncepcja opiera się na kreowaniu założeń w sposób swobodny i uwzględniający zmienność. Zakłada ona równowartość estetyczną wszystkich roślin bez względu na porę roku. Nieperfekcyjne ogrody naturalne sytuują się w zupełnej opozycji wobec starannych ogrodów francuskich i angielskich. Rośliny traktowane są jak substancje, albo tworzywo, które dowolnie się układa, okrywa i wypełnia zastane formy geologiczne i architektoniczne. Nie ma etosu jednej formy - boskietu wyciętego sprawną ręka ogrodnika. Ważne są zbiory roślin, które tworzą własne ekosystemy. Projekty ujmują różnorodnością materialną i ideą wykorzystywania pospolitych roślin.

Wystawa składa się dwóch części. Pierwsza, zatytułowana „Widoki” to seria czterech monumentalnych dyptyków. Obrazy przedstawiają popularne motywy takie jak polana, rzeka, łąka, dolina. Powstały na kanwie wrażeń wizualnych i haptycznych, nabytych w wyniku rodzinnej pasji do turystyki górskiej. Stanowią swoisty rodzaj archetypicznych wizji - prapejzaży - które złożyły się na podstawowe źródło poznania natury przez autorkę, oraz co ważniejsze jej struktur przestrzennych, kompozycyjnych i kolorystycznych.

Druga część wystawy odnosi się do zrealizowanego z wielkim rozmachem projektu ogrodu naturalnego High Line w Nowym Jorku. Zielony pasaż jest aktualnie obowiązkowym punktem na mapie turystycznej Manhattanu. Założony jest na dawnej linii kolejowej, unoszącej się dziewięć metrów nad ulicami Chalsea. Żelazny szkielet jest fundamentem unikalnego przedsięwzięcia ekologicznego i witalnym korytarzem nie tylko dla nowojorczyków, ale także dla licznych gatunków organizmów żywych, zamieszkujących tą przestrzeń. W dwóch seriach zatytułowanych „Kadry” i „Detale” została podjęta próba oddania ogólnego układu przestrzennego i kosmopolitycznego klimatu miejsca. Charakterystyczną cechą prac jest rytm, który jest obecny w parku w aspekcie socjologicznym, biologicznym i architektonicznym.

Wystawę uzupełnia instalacja dźwiękowa, impresja non fiction nagrana w High Line w lutym tego roku.

WYSTAWY STAŁE:

LAPIDARIUM I SALA ROMAŃSKA - wystawa stała

W gotyckich krużgankach dawnego klasztoru Bernardynów oraz w przylegającej do nich Sali Romańskiej eksponowane są detale architektoniczne dokumentujące przemiany stylowe zachodzące w architekturze Wrocławia na przestrzeni siedmiu stuleci, od XII do XVIII wieku. Prezentowane obiekty powstały na Dolnym Śląsku, głównie we Wrocławiu. Część z nich pochodzi z budowli zniszczonych podczas II wojny światowej, inne odnaleziono podczas badań archeologicznych. Mimo że trafiły do zbiorów muzeum w sposób nieco przypadkowy, pozwalają prześledzić zmiany zachodzące w śląskiej rzeźbie architektonicznej od XII do XVIII wieku. Najważniejszym z prezentowanych obiektów jest z pewnością tympanon Jaksy z opactwa Benedyktynów na Ołbinie. Zabytek ten, pochodzący z lat ok. 1160 – 1163, jest najstarszym w Polsce i jednym z najstarszych w Europie Środkowej tympanonem fundacyjnym, a przy tym należy do najcenniejszych zabytków rzeźby romańskiej w kraju.

ARCHITEKTONICZNE RZEMIOSŁO ARTYSTYCZNE OD XII DO XX WIEKU - wystawa stała

Na wystawie obejrzeć można wytwory szklarstwa i witrażownictwa, kaflarstwa i sztukatorstwa, rzemiosł kowalskich i ślusarskich, odlewnictwa, wyroby stolarskie i kamieniarskie, a także drewniane stropy i malarstwo plafonowe. Chronologiczny układ eksponatów pozwala prześledzić różnorodność form i przemiany stylowe zachodzące przez wieki, od wczesnego średniowiecza aż do 1 połowy XX w. Obiekty pochodzą nie tylko z terenu Śląska, ale także z innych regionów Polski i Europy.