Leon Tarasewicz

"pomaluje” i „przebuduje” hol Muzeum Narodowego we Wrocławiu

Artysta znany ze swoich nietypowych, przestrzennych realizacji malarskich tym razem „pomaluje” i „przebuduje” hol Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

We wnętrzu zabytkowego atrium stanie dwupiętrowa industrialna konstrukcja firmy Peri. Będzie ona podstawą do działań malarskich artysty, który zamaluje powierzchnię trzech kondygnacji trzema podstawowymi kolorami (parter - czerwony, 1 piętro - zielony i 2 piętro - żółty).

Kompozycję można będzie oglądać z krużganków, można też będzie chodzić po poszczególnych poziomach dzięki dodatkowym schodom.

Atrakcją dla zwiedzających będzie możliwość obserwowania artysty przy pracy.

Leon Tarasewicz urodził się 14 marca 1957 roku w Stacji Waliły, na Białostocczyźnie. W 1984 ukończył wydział malarstwa w pracowni prof. Tadeusza Dominika w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Od 1996 roku prowadzi pracownię malarstwa na macierzystej uczelni. Mieszka w Waliłach na Białostocczyźnie. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m. in.: w 1998 Nagrody im. Jana Cybisa, w 1999 Nagrody Fundacji Nowosielskich oraz Paszportu „Polityki”, w 2007 Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury.

Jego prace znajdują się we wszystkich znaczących kolekcjach polskich, a także wielu zagranicznych. Jego debiut, przypadający na rok 1984, to wystawy indywidualne w Galerii Dziekanka i Galerii Foksal w Warszawie. Związany z tą galerią i osobą jej kuratorki Milady Ślizińskiej, wystawia tam wielokrotnie (1985, 1988, 1991, 1994, 2000). Od lat współpracuje z Galerią Białą w Lublinie, prowadzoną przez Annę Nawrot i Jana Grykę, gdzie mają miejsce kolejne jego wystawy (1985, 1995, 1997, 2001, 2004, 2005). Za granicą zadebiutował na wystawie zbiorowej „Dialog” w Moderna Musset w Sztokholmie (1985). Od 1986 rozpoczyna się jego wieloletnia współpraca w Galerią Claesa Nordenhake (wystawy w Malmö: 1986, następnie w Sztokholmie: 1986, 1989, 1991, 1993 1996, 1999, a ostatnio w nowej siedzibie galerii w Berlinie: 2001). Dzięki zainteresowaniu Gabrieli Cardazzo nawiązuje wieloletnią współpracę z Gallerią del Cavallino w Wenecji (wystawy w 1986, 1989, 2001). Związany jest także ze stowarzyszeniem artystycznym „Art Space”. Wystawiany również przez: Springer & Winckler Galerie (we Frankfurie nad Menem: 1992, 1993, 1996, 1998, ostatnio w Berlinie: 2001, 2005); Gary Tatintsian Gallery w Nowym Jorku (2001, 2004). Utrzymuje kontakt z galerią BWA „Arsenał” w Białymstoku (wystawy w latach: 1987, 1995, 2005, 2007).

Jego sztuką zainteresowane są nieustannie liczące się ośrodki sztuki współczesnej, prezentując jego malarstwo - Muzeum Narodowe we Wrocławiu (1988), Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie (1991, 1997, 2003), Malmö Konsthall (1992), Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta w Warszawie (1999), Kunsthale w Lubece (2006). Brał udział w kilkuset wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Reprezentował sztukę polską na „Aperto ‘88”, podczas Biennale di Venezia (1988) oraz w Polskim Pawilonie na 49. Międzynarodowym Biennale w Wenecji (2001).