Trudno wyobrazić sobie muzykę francuską II połowy XVII i pierwszych dekad XVIII wieku bez klawesynu. Ten niezwykły instrument – symbol elegancji i wyrafinowania – cieszył się szczególnym uznaniem na dworze królewskim i wśród arystokracji. Kompozytorzy prześcigali się w wyszukanych ornamentacjach, innowacjach technicznych oraz wysublimowanych układach melodycznych i harmonicznych. Suity Louisa Couperina, przedwcześnie zmarłego nestora potężnego rodu muzyków, zachwycają bogactwem harmonicznym i polifoniczną inwencją. Taneczny charakter gatunku w sposób szczególny wyczuwał Jacques Champion de Chambonnières – kompozytor i instrumentalista, ale także utalentowany tancerz, który występował na jednej scenie nawet z samym Ludwikiem XIV. Zabrzmi również utwór najbardziej znanej kompozytorki czasów ancien régime – Élisabeth Jacquet de La Guerre. Bo choć amatorska gra na instrumencie stanowiła standardowy element edukacji kobiet, to dążenie do niezależnej muzycznej kariery było czymś wyjątkowym.

Drugą część koncertu otworzą trzy ilustracyjne miniatury Jeana-Philippe’a Rameau. L’Agaçante to określenie irytującej osoby lub rzeczy, a La Livri stanowi elegię na śmierć hojnego mecenasa sztuki. La Dauphine, jeden z ostatnich utworów klawesynowych Rameau, prawdopodobnie uświetnił ślub delfina Ludwika Ferdynanda (syna króla Ludwika XV) z Marią-Józefą Saską w 1747 roku. Nie zabraknie też kompozycji François Couperina, który już za życia cieszył się przydomkiem „Le Grand”. Każda z miniatur ułożonych w Dix-neuvième Ordre jest opatrzona tytułem, wszak sam twórca podkreślał, że pisząc je, zawsze miał przed oczyma „jakiś obiekt, dostarczany przez rozmaite sytuacje”. Program koncertu zamknie Suita G-dur, oryginalnie napisana przez Antoine’a Forqueray’a na violę, a po śmierci kompozytora poddana transkrypcji na klawesyn przez jego syna – Jeana-Babtiste’a. Tytuły jej poszczególnych części stanowią ukłon wobec słynnych paryskich muzyków: Jeana Dubreuila, Jeana-Marie Leclaira czy René du Buissona. „Tak jak istnieje wielka różnica pomiędzy gramatyką a recytacją, tak pomiędzy zapisem nutowym a dobrym wykonaniem jest ona niezmierna” – twierdził François Couperin. Tajniki francuskiego stylu odkryje przed publicznością jeden z najbardziej utalentowanych klawesynistów młodego pokolenia – wielokrotnie nagradzany Maciej Skrzeczkowski.

◆ PROGRAM ◆

• Louis Couperin (1626–1661) – Suita d-moll

Prélude (1)

Courante I (43) & II (42)

Sarabande (51)

La Pastourelle (54)

Canaries (52)

• Jacques Champion de Chambonnières (1601-1672) – Suita F-dur

Allemande

Courante

Sarabande

Chaconne

Brusque

• Élisabeth Jacquet de La Guerre (1665-1729) – Suita a-moll

Prélude

Allemande

Courante I & II

Sarabande

Gigue

Chaconne

Gavotte

Menuet

— przerwa —

• Jean-Philippe Rameau (1683-1764)

L’Agaçante

La Livri

La Dauphine

• François Couperin (1668-1733) – Dix-neuvième Ordre (XIX) D-dur/d-moll

Les Calotins et les Calotines, ou La pièce à Tretous

Les Calotines

L’Ingénuë

L’Artiste

Les Culbutes Ixcxbxnxs

La Muse-Plantine

L’Enjouée

• Jean-Baptiste Forqueray (1699-1782) – Suita G-dur

La Bouron

La Mandoline

La du Breüil. Louré

La Leclair

La Buisson. Chaconne

◆ WYKONAWCA ◆

MACIEJ SKRZECZKOWSKI klawesyn

Mecenasem Polskiej Opery Królewskiej jest 𝗧𝗢𝗧𝗔𝗟𝗜𝗭𝗔𝗧𝗢𝗥 𝗦𝗣𝗢𝗥𝗧𝗢𝗪𝗬.

Patronem Honorowym Festiwalu jest 𝗜𝗻𝘀𝘁𝘆𝘁𝘂𝘁 𝗙𝗿𝗮𝗻𝗰𝘂𝘀𝗸𝗶 / 𝗜𝗻𝘀𝘁𝗶𝘁𝘂𝘁 𝗳𝗿𝗮𝗻ç𝗮𝗶𝘀 𝗱𝗲 𝗣𝗼𝗹𝗼𝗴𝗻𝗲 à 𝗩𝗮𝗿𝘀𝗼𝘃𝗶𝗲.

Bilety 👉https://kicket.com/embedded/rezerwacja/311847

📍Pałac na Wyspie w Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie