Teatr Tańca Arka

TEATR TAŃCA ARKA / MTT

Padlina NO*2 – wg Charles'a Baudelaira Na głosy gardłowe, grupę instrumentów różnych z użyciem ciał ruszających się

1. kwietnia 2008 godz. 21:00, sala prób Teatru Capitol
2. pomysł, scenariusz – Jacek Gębura

Realizacja i budowanie konstrukcji ruchowych zespół TTArka / MTT w składzie:

• Marta Dunajko
• Dominika Józefowiak
• Katarzyna Cieślik
• Dorota Radwańska
• Basia Kamińska
• Katarzyna Torzyńska
• Małgorzata Wodyńska
• Anna Krych
• Ania Pełdiak
• Piotr Stawiński
• Maciej Sado
• Magdalena Pasierska - głos
• Tomasz Leszczyński – głos
• Marcin Ożóg – kontrabas
• Paweł Romańczuk – piano
• Maciej Markowski - instrumenty dęte
• grupa instrumentów różnych i muzyków aleatorycznie wybranych

Dostrzec piękno, dostrzec życie, dostrzec ruch tam gdzie nie myślimy, że występuje.

Miłość jest tam gdzie jej nie ma, życie jest tam gdzie wydaje się nie być, a gdy się kończy zaczynają się marzenia o jego wiecznym trwaniu, marzenia już nie trwającego. Na motywach Padliny Ch. Baudelaira, opowieść o ruchu w bezruchu, świetle w ciemności. Aleatoryzmem intuicyjnie kontrolowanym, niczym rzutem kostki będą podejmowane decyzje o działaniach scenicznych tancerzy, wokalistów i muzyków. Przygotowane konstrukcje będą podlegać intuicyjnemu kontrolowaniu i decyzjom „dyrygenta” - czuwającego nad kształtem dramaturgicznym spektaklu. Symfonia zależności ruchowo dźwiękowych zbuduje obraz relacji między ludźmi o ich troskach i radości.

Okazało się, że można odwrócić kolejność. Ukazać formę w momencie jej powstawania, nazwać ją wtedy i zrozumieć.

U potrzeb tworzenia w kontekście tego cyklu była potrzeba znalezienia nowego źródła na teatr ruchu/tańca.

Okazało się, że można odwrócić kolejność. Ukazać formę w momencie jej powstania, nazwać ją wtedy i zrozumieć. Często bywa..... - zaczynamy od rozpatrywania i interpretacji formy, którą później można już tylko odtworzyć. Źródłem ruchu w cyklu nie jest literatura i jej interpretacja. Jest zbiór środków, który budują charakterystyczne dla tańca wartości: artykulacja, dynamika,..............przestrzeń i świadome bycie w niej, określa to postacie i buduje relacje między nimi. Podczas prób tą metodą, ukazują nam się obrazy z rzeczywistości - miłość, samotność, radość, cierpienie....tak trudno jest powiedzieć coś innego – okazuje się. Wspaniałym jest dla nas fakt kierowania się autentycznością emocji i poczucie związku przyczynowo skutkowego, któremu towarzyszy świadome bycie tu i teraz.

Oto cytat recenzentki po prezentacji NO*20 podczas Konferencji Tańca Współczesnego w Bytomiu.

bilety:

10zł