wystawa fotografii pt. "Po sezonie" Mirosława Emila Kocha

Serdecznie zapraszamy już w najbliższą środę o g. 18.00 do galerii Łącznik UWr.

Cykl fotografii Mirosława Emila Kocha zatytułowany – Po sezonie (powstawał w latach 2012-2022), ukazuje miejsca chętnie odwiedzane przez turystów w obrębie basenu Morza Śródziemnomorskiego – Czarnogórę, Albanię, Chorwację, Sardynię i Korsykę. Autor rejestruje stan „pomiędzy”. Dla jednych może to być ostatnie czułe spojrzenie rzucane na malownicze miejsca kojarzące się z letnią przygodą, dla tych co pozostają na miejscu – radość z chwili wytchnienia.Odtąd czas płynie inaczej, wolniej. Miejscowości turystyczne zapadają w letarg, wszystko po to, aby nabrać sił i znów na nowo ożyć za kilka miesięcy. Czas wydaje się tu być odmierzany „szczytami” sezonu.
Koch jest świadkiem tego co „po” i jednocześnie tego co „przed”. Czasem stan „po” trwa dłużej, może nawet przeciąga się w nieskończoność pozostawiając za sobą oznaki dawnej świetności i popularności w postaci ozdobnych balustard, poskręcanych schodów prowadzących donikąd, napisów i malunków na ścianach. Autor próbuje dotrzeć do istoty wybranych przez siebie miejsc, zanurza się w jego historię, echo ludzkiej działalności.
Pustka obfituje w surrealistyczne obrazy – zabawkowy pociąg mknący pośród traw, wyłamane czasem zęby balustrady, czerwieniejąca betonowa forma zetknięta z błękitem morza, rodzaj parasola przybierającego formę nieokreślonego użytku, gitara zawieszona na niebie, prysznic na balkonie, czy też schody prowadzące do domu z cienia.
Utrwalone na fotografiach miejsca mogą wywoływać niepokój, przywoływać myśl o pozostałoś-ciach po ludzkiej cywilizacji lub też być metaforą przejściowego stanu ludzkiej egzystencji podobnie jak w buddyjskim „bardo”.
Czy odrodzą się do nowego życia?

Kurator wystawy: Ewa Martyniszyn

bo w posezonie

gdzie bez pewności czy ślad to jest poczęcia czy umierania

gdzie w wodnym świetle przytulone na zawsze

chichoty do łez

szmery do uciszań

nadzieje do żegnań

bo w posezonie

gdzie kolor materii jedynym spoiwem;

i nie odejdzie marami przykuty

za jedno strażnikiem mar ten kolor mimo pierwszego powołania - ku uciesze

tam słuchać okiem krajobrazów trzeba

to uwolnienie

to w posezonie trwanie

to pomosty

Małgorzata Jaskólska, 2022

Mirosław Emil Koch – absolwent Wydziału Fotografii w PWSFTiT w Łodzi i Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Fotografia Studyjna i Dziennikarska.
Przez kilka lat związany z wrocławską „podziemną” grupą Kormorany, prekursor multimedialnych spektakli prezentowanych na festiwalach i pokazach zagranicznych. Ma za sobą niezwykle bogatą przeszłość zawodową: pracował m.in. we Wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych jako fotosista, w Katedrze Wiedzy Wizualnej w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecne ASP) we Wrocławiu, współpracował z TVP-Wrocław przy różnych projektach filmowych z gatunku wideo-artu, dokumentował życie kulturalne, artystyczne i społeczne Wrocławia, był członkiem Programowej Rady Kultury przy Wójcie Gminy Zawonia oraz współtwórcą i wiceprezesem Stowarzyszenia Św. Magdaleny na rzecz stworzenia centrum kultury „Świątynia Artystów”, prowadził Muzeum Fotografii i Filmu ”Stajnia Obrazów” w dawnym pałacu Reichenbachów w Goszczu. Posiada w swojej kolekcji ponad sześćset obiektów związanych z historią fotografii i filmu, wraz z którymi odgrywał role w filmach i sztukach teatralnych m.in. w filmie Jana Jakuba Kolskiego „Afonia i pszczoły”, „Rat Pack” we Wrocławskim Teatrze Muzycznym. Aktualnie jest zatrudniony w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich jako specjalista d.s. kluczowych projektów w zakresie fotografii.

Kurator kilkunastu wystaw artystycznych, nie tylko związanych z fotografią, m.in. dużej, przekrojowej wystawy prac Jerzego Olka we wrocławskim Muzeum Współczesnym.
Autor tekstów krytycznych w czasopismach artystycznych m.in.”Powidoki” i „Format”, projektów katalogów wrocławskich artystów.
Swoje prace (video i fotografie) prezentował na wielu festiwalach, w galeriach w kraju i za granicą miedzy innymi Francji, Holandii, Belgii, Niemczech, Brazylii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Norwegii, i Czechach. Otrzymał drugą nagrodę na Festiwalu WRO-89 za film „RAJ’69” oraz wyróżnienie na Festiwalu Deutcher Videokunstpreis 1993 w Niemczech za film „IGNIS”.
Prace w zbiorach: Muzeum Sztuki Współczesnej w Łodzi, Zachęty Wrocławskiej, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Centrum im, G.Pompidou w Paryżu, wielu galeriach oraz zbiorach prywatnych.