Współistnienie

Wystawa malarstwa i rzeźby prezentowana dwukrotnie we Francji w siedzibie Rady Europy w Strasbourgu oraz w Salonie Sztuki Współczesnej w Paryżu. Ewa Rossano daje pierwszeństwo emocjom. Pragnie odsłaniać czułość i delikatność, którą emanują jej postacie. Brąz symbolizuje ową stabilność, siłę i moc. Szkło przypomina ich wrażliwość, wdzięk i delikatność – pisze o serii unikatowych rzeźb artystki, wykonanych w technice traconego wosku, Patricia Rohner-Hégé, krytyk sztuki.

Artystka urodziła się w roku 1973 we Wrocławiu. Dyplom z malarstwa uzyskała w tutejszej Akademii Sztuk Pięknych, a z rzeźby – w Ecole Superieur des Art Decoratifs w Strasburgu. Stypendium w Bezalel Academy of Art W Jerozolimie. Swoje prace prezentowała na wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce, Francji. Czechach, Anglii, Szwajcarii i Izraelu. Podejmując temat ludzkiego ciała artystka sięga do odwiecznej tradycji obejmującej całe dzieje sztuki. Interpretuje ją po swojemu, łącząc w tworzonych kompozycjach brąz i szkło – to jeden ze sposobów zbliżania się do złożonej dwoistej rzeczywistości, która wymyka się naszemu poznaniu. W jej twórczości dominują emocje i intuicja – to poprzez ciało człowiek doświadcza życia, cierpienia, ograniczeń, przyjemności i śmierci. W dziełach Ewy Rosano materiały o krańcowo odmiennych właściwościach i tradycji łączą się w harmonijną całość, przezwyciężają sprzeczności i dwoistość egzystencji – życia i śmierci, ciała i ducha, siły i kruchości, radości i cierpienia.