WYSTAWA ZBIOROWA

Wystawa została przygotowana z okazji przypadającego 55-lecia Wydziału Ceramiki i Szkła Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest to wciąż jedyny wydział, kształcący w Polsce artystów ceramików na poziomie akademickim. Ideą prezentacji prac dyplomowych i semestralnych, które powstały w ciągu półwiecza istnienia Wydziału, jest ukazanie jak kształtowała się tradycja i specyfika wrocławskiej szkoły ceramiki. Tym, co łączy wrocławskich twórców ceramiki od początku istnienia Wydziału aż do dziś, jest wspólny dla wszystkich generacji - mimo ogromnych nieraz różnic stylistycznych - szacunek dla tworzywa. Wrocławską szkołę ceramiki zapoczątkowało dwoje artystów, którzy sami byli uczniami największego polskiego ceramika lat międzywojennych, Karola Tichego: Julia Kotarbińska i Rudolf Krzywiec. Ich z kolei pierwsi uczniowie to Krystyna Cybińska, Halina Olech, Irena Lipska-Zworska, Rufin Kominek i Mieczysław Zdanowicz. Studenci ukształtowani przez te tak różne indywidualności artystyczne sprawili, że wrocławska ceramika zaczęła być coraz bardziej różnorodna i rozwinęła się w zjawisko, które zasadnie można określić jako 'ogród ceramiki': obszar, gdzie swobodnie kształtują się pielęgnowane troskliwie odrębne postawy i nowe kierunki poszukiwań. Maria Lachur, Władysław Garnik, Grażyna Płocica poprowadzili twórczość ceramiczną w stronę nowych form i znaczeń, które nie miały już nic lub prawie nic wspólnego z pierwotną dla tej dziedziny formą naczynia. Jeszcze młodsi: Przemysław Lasak, Krzysztof Rozpondek i Gabriel Palowski i Katarzyna Koczyńska-Kielan oraz najmłodsi: Bożena Sacharczuk, Adam Abel i Maciej Kasperski, kontynuują jeszcze inaczej, poprzez dzieła czysto rzeźbiarskie lub serie narracyjnych obiektów, linię przekraczania w ceramice granic sztuki użytkowej. Kurator: prof. Grażyna Płocica