Spektakl Atelier Polskiego Teatru Tańca

premiera: 19 stycznia 2007 (Teatr Ósmego Dnia w Poznaniu)

choreografia, koncept: Iwona Pasińska

scenografia: Honza Polivka

muzyka: Einstrurzende Neubauten

kostiumy: Kacper Lipiński

projekcje: Daniel Stryjecki

występują:

• Piotr Chudzicki
• Adriana Cygankiewicz
• Kacper Lipiński
• Paweł Malicki
• Anna Marek
• Adrian Rzetelski
• Daniel Stryjecki
• Paulina Wycichowska

Iwona Pasińska od ukończenia w 1989 roku Państwowej Szkoły Baletowej w Łodzi jest związana z Polskim Teatrem Tańca, od 1997 roku jest jego pierwszą solistką.

Tańczy główne role w całym repertuarze Teatru. Jej szczególna sceniczna osobowość, inspirująca choreografów i reżyserów, została wyróżniona m.in. Medalem im. Leona Wójcikowskiego dla najwybitniejszego polskiego tancerza młodego pokolenia.

Od kilku lat Iwona Pasińska zajmuje się także choreografią, realizuje spektakle w Atelier Polskiego Teatru Tańca, współpracuje również z teatrami dramatycznymi m.in. Witkacego w Zakopanem i Teatrem Polskim w Poznaniu.

W roku 2005 ukończyła teatrologię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, obecnie kontynuuje naukę i pracę badawczą na studiach doktoranckich.

Spektakl "GRA:MY x3" jest trzecią częścią cyklu „Gra”, który Iwona Pasińska tworzy od 2002 roku.

Inspiracją do "GRA:MY x3" jest m.in. tekst Normana Daviesa:

„Kilkanaście kilometrów na południe od Rzymu leży jezioro Nemi. W czasach cesarstwa położona w pobliżu wieś Nemi nazywała się Arycja, lasy wokół jeziora osłaniały Gaj Arycyjski - sanktuarium Diany Leśnej. Kult uprawiany w Arycji jest znany zarówno z pism Strabona, jak i ze współczesnych prac archeologicznych. Pod wieloma względami nie było w nim nic nadzwyczajnego. Czczono święty dąb, z którego nie wolno było odłamywać gałęzi, a w sanktuarium płonął wieczny ogień. Poza Dianą czczono dwa pomniejsze bóstwa: nimfę kryształową wody, zwaną Egeria, i Virbiusa – boga, któremu udało się umknąć przed gniewem Zeusa. Zachowane do dziś kopczyki – ślady wotywnych ofiar dowodzą, że wyznawczyniami kultu były przede wszystkim kobiety mające nadzieję na poczęcie dziecka. W dniu dorocznego letniego święta zagajnik oświetlały setki pochodni, a kobiety w całej Italii rozpalały dziękczynne ogniska. Jednak pod pewnym względem był to kult wyjątkowy. Otóż główny kapłan Arycji, który nosił tytuł Rex nemorensis, mógł zdobyć urząd jedynie po zamordowaniu swojego poprzednika. Był jednocześnie kapłanem, mordercą i potencjalną ofiarą morderstwa.” Europa, Norman Davies.

bilety:

20 i 30 zł