Przewodnik elegancji

Marta Marchow & Michał Paszkowski, Marcin Szyszkowski

Występują:

• Marta Marchow
• Michał Karasiewicz (fortepian)

kostiumy i scenografia:

• Iza Kolka

Opracowanie i adaptacja tekstu:

• Marta Marchow

Usiądź przed lustrem i popatrz na siebie tak, jak gdyby chodziło o inną kobietę. Z ołówkiem w ręku notuj swe niedoskonałości i atuty. (…) Jeżeli po drobiazgowym i bezstronnym zbadaniu nie będziesz zadowolona ze swojej twarzy, nie upadaj na duchu. Wyrażenie „ładna brzydula” niekiedy odpowiada rzeczywistości.

(Jacqueline du Pasquier)

Przewodnik elegancji

Przedstawienie jest adaptacją, przetłumaczonego z francuskiego i wydanego w Polsce w roku 1958 pod tym samym tytułem poradnika dla kobiet, autorstwa Jacqueline du Pasquier.

Inspiracją do przygotowania przedstawienia – jak mówi jego autorka – było odnalezienie poradnika w zakamarkach rodzinnego domu.

Należący do babci autorki poradnik, był w tamtych czasach wziętą i obowiązkową lekturą każdej kobiety pretendującej do miana prawdziwej damy. Nieco archaiczny język i wskazówki odnośnie postępowania sprawiają, że dzisiejszy czytelnik a za sprawą Marty Marchow i widz, zmuszony jest od czasu do czasu do uśmiechu.

Styl prowadzenia wywodu na temat elegancji przez Jacqueline du Pasquier, jest pełen dyktatorskich zapędów. Tonem nie znoszącym sprzeciwu poucza ona swoje czytelniczki, jakich środków użyć, aby posiąść piękno i doskonałość.

Z jednej strony ideał, jaki autorka narzuca sobie i innym – doskonałość zachowania i wyglądu – rozpada się, jeśli się za nim bezwzględnie i bezkrytycznie podąża, z drugiej strony zaś walczy w kobietach – do dziś z resztą - ciągła nostalgia za prawdziwą gracją, połączona z żarliwym pożądaniem piękna, które niestety, jeśli niekonsekwentnie się z nimi obchodzić, złośliwie i podstępnie wymyka się z rąk.

W przedstawieniu wykorzystano piosenki z repertuaru Kateriny Valente – estradowej gwiazdy lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych - według wielu osób uosobienia piękna i gracji tamtych lat.

Marta Marchow od wielu lat związana jest ze środowiskiem teatrów alternatywnych i kameralnych zespołów muzycznych.

Współpracowała m.in. z Teatrem Biuro Podróży, Marcinem Liberem i Wojciechem Wińskim.