MONODRAM J. ŁUKOSZ

Gorąco polecam kremację. Kremacja poradzi na wszystkie niewygody. Na smród. Na nudę nieżycia. Marzę o wielkich przestrzeniach, a śni mi się, że jestem w trumnie. Wybieram wolność, żeby jak najemnik codziennie bladym świtem pomykać pokornie między barakiem a krematorium. Uciekam z kraju, bo brzydzi mnie jego skrzywiona gęba, a z dala od niego myślę o szarżach i krwi ostatniej. Czy może być większa ironia losu? Im więcej wolności wyszarpię życiu, tym bardziej skrępowane mam ruchy. Może to umieranie: droga do pełnej wolności przez pełną niemoc? Pustelnicy wiedzą coś o tym. Zasypiają w trumnach, żeby gadać z aniołami w niebie; poszczą, a stale uczestniczą w jakiejś boskiej orgii. (fragment)

wykonanie Janusz Stolarski produkcja - Stowarzyszenie Teatralne ANTRAKT