Od ponad 20 lat jest jednym z najbardziej cenionych trębaczy w polskim środowisku jazzowym. Zdobył uznanie jako twórca własnej muzyki, lider autorskich projektów oraz sideman współpracując z Michałem Urbaniakiem, Wojciechem Karolakiem, Zbigniewem Namysłowskim i Zbigniewem Wegehauptem.

Ponad to Jerzy Małek jest laureatem wielu nagród, wśród nich znajdą się takie trofea jak: Grand Prix na Jazz and Blues Musical Contest In Gdynia 1998, International Jazz Contest Katowice 2000, Klucz do Kariery podczas Jazz Autumn 1999, Grand Prix na Jazz Juniors 1999 gdzie uznany został za najlepszego solistę i kompozytora! Zdobył prestiżowe trzecie miejsce  w międzynarodowym  konkursie Jazz Strugle Szczecin 2004 w którym udział wzięlii muzycy z całej  Europy oraz USA. Większość nagród i wyróżnień była wynikiem licznych konfrontacji jeszcze w czasie studiów muzycznych, jednak na rozpoznawalność, Jerzy zapracował sobie kształtowaniem  własnego indywidualnego stylu gry oraz współpracą z ikonami jazzu polskiego takimi, jak: Janusz Muniak, Tomasz Szukalski, Jan „Ptaszyn” Wróblewski, Marcin Wasilewski, Stanisław Soyka, Janusz Skowron, Krzysztof Herdzin, Eryk Kulm, Jarek Śmietana, Cezary Konrad, Michał Tokaj, Hanna Banaszak, Henryk Miśkiewicz, Lora Szafran, Adam Pierończyk, Maciej Sikała, Michał Miśkiewicz, Leszek Kułakowski, Marcin Masecki, Michał Barański i wielu innych.

Międzynarodowe uznanie zyskał dzięki współpracy z takimi artystami, jak: Maria Schneider, Gary Bartz, Billy Harper, Ed Cherry, Al Mcdowell, Femi Temowo, Steve Logan, Dan Tepfer czy Eric Allen.

Będąc sidemanem artysta przez wiele lat doskonalił swój warsztat, zbierał doświadczenia muzyczne, oraz sceniczne. Na kolejnych nagraniach wraz z rozwojem gry na trąbce Jerzy poszerza także kontekst swoich muzycznych aspiracji. Począwszy  od pierwszych płyt „By Five” (2000), „Gift” (2002), „Spirit of the time” (2004) – pełnych wpływów bluesa i jazzu nowoczesnego głównego nurtu poprzez neo-funkowy „epizod” w postaci płyty „Bop Beat” (2005), aż po melodyczną czasem określaną mianem „europejskiej” płytę „Air” (2010).

Kolejne dwa albumy wydane przez prestiżową polską wytwórnie muzyczną  Kayax – „Stalgia” (2014) i „Forevelle” (2017) bardzo sugestywnie zaznaczyły osobliwy kontekst stylistyczny muzyki Jerzego Małka, łącząc dotychczasowe elementy z poprzednich nagrań w jeden stały i charakterystyczny motyw estetyczny jego twórczości. Muzyka artysty wydaje się mieć swoisty wspólny mianownik, pomimo iż każda płyta stanowi odrębną opowieść.

Płyta „Black Sheep” jest kolejnym rozdziałem w drodze muzycznej artysty, który łącząc dotychczasowe elementy jego twórczości zaskakuje nowymi pomysłami. Innowacyjne rytmy inspirowane najnowszymi trendami współczesnej muzyki począwszy od sceny alternatywnej, aż po pop to punkt wyjścia nowego projektu. Impresjonistyczna harmonizacja tematów, sonorystyczne brzmienia wynikające z osobliwych połączeń skal modalnych, bogata faktura melodyczna. A wszystko to zaledwie tylko prowokacja do niczym nie skrępowanej improwizacji, która w wypadku tego projektu aż eksploduje muzycznymi interakcjami.
Jerzy Małek – trąbka, Radek Nowicki – saksofon, Mateusz Pałka – fortepian, Max Mucha – kontrabas, Sebastian Frankiewicz – perkusja