OFF CINEMA 2019: PJ Harvey. A Dog Called Money - DŹWIĘKI DOKUMENTU

DŹWIĘKI DOKUMENTU / THE SOUNDS OF DOCS
PJ HARVEY. A DOG CALLED MONEY

reż. / dir. Seamus Murphy, Irlandia, Wielka Brytania / Ireland, Great Britain, 2019, 90’

Każda nuta, każde słowo na Hope Six Demolition Project PJ Harvey mają swoją historię. Seamus Murphy towarzyszył artystce w trakcie podróży do Afganistanu, Kosowa i biednych dzielnic Waszyngtonu, podczas których artystka zbierała inspiracje, a także w studiu w Londynie, gdzie muzycy, oddzieleni lustrem weneckim od publiczności, urzeczywistniali wizje artystki.

Every note and each word on PJ H arvey’s album Hope Six Demolition Project has a history behind it. Seamus Murphy accompanied the artist as she travelled to Afghanistan, Kosovo and the white neighbourhoods of Washington where she looked for inspiration, as well as in the London studio, where the musicians, separated by a two-way mirror from the audience, made the vision of the artist a reality.

DŹWIĘKU DOKUMENTU / THE SOUND OF DOCS

A gdybyśmy sparafrazowali słynne zdanie – mylnie  przypisywane Frankowi Zappie – porównujące rozmowę o muzyce do tańca o architekturze i zastanowili się z czym można zestawić film o muzyce? Czy będzie to bardziej absurdalne? Czy może, przeciwnie, skoro muzykę tak trudno wyrazić słowami, może właśnie film będzie lepszym sposobem? Niesłabnąca popularność dokumentów muzycznych potwierdzałaby tę tezę. Nieważne, czy przedmiotem filmu jest pop, awangarda, ciężki metal czy klasyka. Kamera daje możliwość wejścia za kulisy, do studia nagraniowego albo do prywatnych archiwów. W tym roku zwiedzimy świat wraz z PJ Harvey podczas nagrywania znakomitej płyty Hope Six Demolition Project. Zobaczymy najnowszy dokument o legendarnym Milesie Davisie, niesamowity portret ekstrawaganckiego pianisty Chilly Gonzalesa Zamknij się i graj na pianinie oraz zapierający dech w piersiach dokumentalny musical Symfonia Fabryki Ursus, opowiadający o pracownikach słynnej polskiej fabryki.

What if we paraphrased the famed sentence – erroneously attributed to Frank Zappa – which compared talking about music to dancing about architecture, and looked for a parallel to a film about music? Would it be even more absurd? Or perhaps the contrary, given that music is so hard to express in words a film is a better way to do that? The continuing popularity of music documentaries seems to corroborate such a conjecture. It is irrelevant whether the film is devoted to pop music, avant-garde, heavy metal or the classical variety. The camera makes it possible to go backstage, enter a recording studio or delve into private archives. This year, we will travel the world with PJ Harvey as she recorded the brilliant Hope Six Demolition Project, see the most recent documentary about Milles Davis, an amazing portrait of the extravagant pianist Chilly Gonzales Shut up and play the piano and the breathtaking documentary musical Symphony of the Ursus Factory, story about the employees of the famous Polish factory.