23\. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL FILMÓW DOKUMENTALNYCH OFF CINEMA SPOTKANIE Z ANNĄ SOBOLEWSKĄ, autorką książki „Mistyka i mistyfikacje” (Wydawnictwo Wolno)

18.10. PIĄTEK
23. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL FILMÓW DOKUMENTALNYCH OFF CINEMA
SPOTKANIE Z ANNĄ SOBOLEWSKĄ, autorką książki „Mistyka i mistyfikacje” (Wydawnictwo Wolno) oraz TADEUSZEM SOBOLEWSKIM, autorem książki „Dziennik. Jeszcze jedno zdanie” (Wydawnictwo W.A.B.)
prowadzenie: Jarosław Borowiec
g. 18 Scena Nowa / bilety: 2 zł
„Mistyka i mistyfikacje” to zbiór felietonów wybitnej eseistki i badaczki literatury Anny Sobolewskiej. Autorka zaprasza do wielowymiarowych rozważań o formach współczesnej duchowości, potrzebie ciszy i wartości kontemplacji. To równocześnie intrygująca podróż po mapie (nie tylko) polskiej kultury literackiej i filmowej.
Pośród kilkudziesięciu tekstów zamieszczonych w tomie można odnaleźć zapisy będące świadectwem odkrywania „własnej ścieżki duchowej” – wolnej od instytucjonalnych ram i ideologii, ale też refleksje diagnozujące współczesne zjawiska społeczno-polityczne. Większość prezentowanych felietonów ukazywała się w latach 2008-2017 na łamach czasopisma „Charaktery”. Część tekstów ma w książce swoją premierę.
Wrażliwość i erudycja autorki umożliwiają łączenie perspektywy prywatnych doświadczeń z ogólnym, niejednokrotnie krytycznym spojrzeniem na otaczającą nas rzeczywistość. W tekstach obecne są osobiste zapisy mówiące o praktykach medytacyjnych i fascynacji buddyzmem, rodzinnych podróżach, rozmowach, przyjaźni z wybitnymi postaciami polskiej kultury.
Każdorazowo jednak „domowy” punkt wyjścia obudowany zostaje tu szeregiem kontekstów, które uniwersalizują poruszane zagadnienia i inspirują czytelnika do odnalezienia własnej ścieżki interpretacyjnej. [opis wydawcy]

ANNA SOBOLEWSKA – krytyczka, eseistka i historyk literatury. Od 1974 roku związana z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Prowadziła zajęcia z filmoznawstwa w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Główne kierunki jej zainteresowań naukowych to literatura i mistyka, zwłaszcza świecka mistyka codzienności poetów i pisarzy XX wieku, poetyka doświadczeń wewnętrznych, przemiany form narracyjnych w literaturze XX wieku, literatura i film wobec kultury współczesnej. Autorka książek: „Polska proza psychologiczna 1945-1950” (1979), „Mistyka dnia powszedniego. Poetyka doświadczeń wewnętrznych” (1992), „Maksymalnie udana egzystencja. Szkice o życiu i twórczości Mirona Białoszewskiego” (1997), „Cela. Odpowiedź na zespół Downa” (2002; nominacja do nagrody literackiej Nike 2003), „Maski Pana Boga. Szkice o pisarzach
i mistykach” (2004; wyróżnienie w Konkursie Literackim Fundacji Kultury), „Mapy duchowe współczesności. Co nam zostało z Nowej Ery?” (2009). Aktywnie uczestniczy w pracach Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów oraz – od czasu urodzenia córki Cecylii z zespołem Downa – w krajowych
i zagranicznych stowarzyszeniach rodziców dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Mieszka
w Warszawie.

„Czytam swój dziennik, jakby pisał go ktoś inny. A skoro tak, może ta opowieść wciągnie także kogoś nieznajomego? Chciałbym to sprawdzić, zaryzykować. Na ile da się w takim wyborze, bo to tylko część większej całości, przekazać splot życia? […] Coś z tamtych radości, rozczarowań, bólu, poczucia winy?” – tak swoje szkice i notatki, które pisał właściwie od zawsze, podsumowuje Tadeusz Sobolewski, znany krytyk filmowy i publicysta. Jego „Dziennik. Jeszcze jedno zdanie” to dzieło wyjątkowe i unikatowe, obejmujące lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte, od stanu wojennego po Okrągły Stół, transformację i wolną Polskę.
Ogromna chęć przeżywania, zobaczenia i przeczytania „wszystkiego”, niezwykła wrażliwość
w ocenach oraz aktywa twórczość Tadeusza Sobolewskiego wzbudzają podziw. Ale „Dziennik. Jeszcze jedno zdanie” to nie tylko zapis intelektualnych wędrówek, lecz także poruszająca relacja człowieka poszukującego własnego miejsca w świecie. Człowieka w najtrudniejszym, ale też w najpiękniejszym momencie życia.

TADEUSZ SOBOLEWSKI — eseista, krytyk filmowy, dziennikarz. W latach 1990-1994 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Kino”; od 1995 roku pisze dla „Gazety Wyborczej”. Autor m.in. książek autobiograficznych „Malowanie na Targowej” i „Dziecko Peerelu”, esejów filmowych „Za duży blask. O kinie współczesnym” i „Kino swoimi słowami”, wywiadu rzeki z Mają Komorowską „Pytania, które się nie kończą” i biografii Mirona Białoszewskiego „Człowiek Miron”.