„Piję, palę i śpiewam” – mawiała Bi Kidude, uważana za najstarszą wokalistkę na świecie. Miała wtedy jakieś sto lat, może mniej, może więcej. Jedno pewne – im była starsza, tym sławniejsza i popularniejsza. I tym donośniej w pieśniach wybrzmiewał jej bunt przeciw nierównościom społecznym i opresji kobiet. Urodzona na Zanzibarze, w ubogiej rodzinie śpiewaczka spopularyzowała miejscową muzykę taarab i stała się nie tylko skarbem narodowym, ale i towarem eksportowym Tanzanii. A towar równa się pieniądze. O nie Bibi nigdy nie dbała – robili to inni. Prawdopodobnie sprawy finansowe doprowadziły do swoistego porwania "babci Zanzibaru" przez jednego z członków rodziny, który oskarżył wszystkie osoby z otoczenia artystki o wykorzystywanie jej, zaniedbywanie i okradanie.
Andy Jones, od lat zafascynowany postacią Kidude, autor pierwszego dokumentu poświęconego jej działalności, wraca na Zanzibar, aby przeprowadzić swego rodzaju śledztwo i wyjaśnić, co tak naprawdę się stało z Bibi. Nie zachowuje przy tym obiektywizmu dokumentalisty, ale osobiście angażuje się w pojednanie poróżnionych stron. A samotna, odizolowana Bi Kidude, pozbawiona tego, co najbardziej kocha – muzyki, ludzi i miasta – gaśnie w oczach.