ZŁE MIASTO to uniwersalna opowieść o mieście - skomplikowanym, niejednorodnym, toczonym chorobami organizmie. Inspiracją do przedstawienia były łódzkie wydarzenia i niepokoje społeczne z początku 20 wieku.

Językiem spektaklu jest materia obrazu, ruchu, dźwięku. W sekwencji biało-czarnych, dynamicznych obrazów pokazane zostało miasto w trakcie rewolucji przemysłowej wraz z podziałami społecznymi, pogłębiającą się nierównością, biedą proletariatu, rozwijającym się kapitalizmem, buntami, zamieszkami i odwetem władz.
Gra aktorów wzbogacona jest muzyką wykonywaną na żywo przez dwóch wrocławskich muzyków, Andrzeja Hejne i Marcina Witkowskiego. W warstwie tekstowej wykorzystane zostały fragmenty artykułów wysłannika Kuriera Warszawskiego do Łodzi, Zygmunta Bartkiewicza, które w bardzo sugestywny sposób oddają nastroje społeczne w Łodzi w 1905 roku.

Scenografią do spektaklu są metaforyczne animacje, tworzące tło do każdej sceny, budujące kontekst: fabryka, dom, tramwaj, las, stworzone przez poznańskiego grafika Mateusza Kokota.