PRZED WSCHODEM,ZACHODEM I PÓŁNOCĄ,TRYLOGIA LINKLATERA-KARNET

PRZED WSCHODEM SŁOŃCA
Jesse (Ethan Hawke) i Celine (Julie Delpy) poznają się w pociągu. On jedzie do Wiednia, aby o 9:30 rano wsiąść do samolotu -- ona podróżuje z Budapesztu do Paryża. Przez przypadek siadają obok siebie i zaczynają rozmawiać. Jeśli wierzyć im na słowo -- oboje już po pierwszych pięciu minutach wiedzą że już nigdy nie chcą skończyć tej rozmowy. Wysiadają na wiedeńskiej stacji i mają przed sobą całą no
PRZED ZACHODEM SŁOŃCA
Druga część historii Jessego i Celine to opowieść o ludziach, którzy musieli już dorosnąć i stać się odpowiedzialni w ten tradycyjny sposób. Są odrobinę zgorzkniali, zaczynają tracić nadzieje i robić rachunki zysków i strat. Powoli odkrywają przed sobą wzajemnie, że ich przypadkowe spotkanie w Wiedniu jednak miało znaczenie. Jednak żeby to wypowiedzieć głośno będą musieli znowu przejść kilometry chodnika i streścić -- nawet sami przed sobą, swoje życia.
PRZED PÓŁNOCĄ
Przed północą to pewien wycinek z życia, laboratoryjne studium tego co pozostaje kilkanaście lat po wielkim pocałunku _i _filmowym happy endzie. _Chociaż na ekranie nie ma brudnych skarpet i zmywania naczyń to jednak wiszą cały czas nad głównymi bohaterami. Przewijają się razem z całym praniem związkowych brudów -- między posądzaniem o wzajemne zdrady, a to kto odbierał dzieci ze szkoły.
_Może już cię nie kocham? _pyta Celine, a my razem z nią mamy ochotę zacząć wątpić w _Linklaterowski romantyzm. Panie reżyserze, czy to o czym pan tak pięknie opowiadał przez ostatnie dwa filmy to wierutna bzdura? Chciałam panu wierzyć.
Staram się coś naprawić. _mówi wreszcie Jesse na przystani. Jest już bardzo późno. _Mówię ci, że cię kocham bezwarunkowo. Że jesteś piękna i że masz świetny tyłek w wieku 80 lat. Próbuję cię rozbawić. (...) Jeśli chcesz prawdziwej miłości -- oto ona. To prawdziwe życie. Nie idealne, ale prawdziwe.