12 marca o godzinie 20.00 Polski Teatr Tańca wystąpi w Sali Wielkiej w Centrum Kultury "Zamek".

Zespół zaprezentuje tego wieczoru 2 spektakle: "Jesień - Nuembir" (chor. Jacek Przybyłowicz) oraz "Wiosna - Effatha" (chor. Ewa Wycichowska).

Bilety na wydarzenie można nabywać w impresariacie Polskiego Teatru Tańca (ul. Kozia 4) oraz na stronie: zaproszenia.ptt-poznan.pl

Cena biletów: 30 zł (bilet normalny)/15 zł ( bilet ulgowy)

Jesień - Nuembir

choreografia: Jacek Przybyłowicz kostiumy: Adriana Cygankiewicz muzyka: collage realizacja dźwięku: Mateusz Rogaliński czas trwania: 35 minut

„Jesień- Nuembir” to trzecia po „Naszyjniku gołębicy” i „Barocco” realizacja Jacka Przybyłowicza w Polskim Teatrze Tańca. Artysta przez wiele lat związany z Kibbutz Contemporary Dance Company konsekwentnie penetruje relacje międzykulturowe w zderzeniu z językiem tańca współczesnego i tradycją muzyczną, zarówno o genezie klasycznej, jak i etnicznej. Inspiracją do spektaklu "Jesień - Nuembir" jest obrzędowość plemion berberyjskich zamieszkujących góry Atlasu. "Nuembir" to znaczy listopad, symboliczny czas przemijania, który w koncepcji Jacka Przybyłowicza odnosi się także (a może przede wszystkim) do jesieni życia człowieka, tancerza...

Wiosna - Effatha

idea i choreografia: Ewa Wycichowska muzyka: Jacek Wierzchowski ponadto w spektaklu wykorzystano: Dettingen Te Deum nr 17 G.F. Haendla scenografia: Bohdan Cieślak wizualizacja video: Marcelina Wojciechowska kostiumy: Adriana Cygankiewicz video instalacja: Kacper Lipiński

„a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy Otwórz się” Mk. 7,34

Wiosna – Effatha to projekt choreograficzno - multimedialny, w którym cechy świata stechnicyzowanego i zglobalizowanego zderzają się z tęsknotą do prostych prawd i reguł możliwych do odzyskania drogą przemiany zachodzącej w przyrodzie. Niegdyś z nią zjednoczeni, dziś jesteśmy uwikłani w opozycję natura – kultura, tracąc zdolność dostrzegania tego co podstawowe, źródłowe w sensie antropologicznym, filozoficznym i duchowym. Zamknęliśmy nasze zmysły, zgubiliśmy dziecięcą ciekawość, otwartość i siłę płynącą z odradzającej się cyklicznie natury. Ewa Wycichowska