Don Kichot, czyli fantazja szaleńca Sanktpetersburski Teatr Baletu Borisa Ejfmana

• inscenizacja i choreografia: Boris Ejfman * muzyka: Ludwik A. Minkus

Nasze marzenia realizujemy w urojeniach i zderzenie tego sekretnego scenariusza z rzeczywistością może mieć tragiczny skutek.

Dla mnie postać Don Kichota jest ucieleśnieniem rycerskości rozumianej jako szlachetny czyn i ofiarna służba swojemu ideałowi - jako ustawiczne wychwalanie damy oraz hołd jej składany.

Ten eksperymentalny obraz jest probą znalezienia innej, kreatywnej drogi prezentacji klasycznego repertuaru baletowego. Nie jest to rekonstrukcja, nie chodzi o proste wzbogacenie klasyki, nie jest to rownież korekta dramaturgii w ramach tradycyjnego przedstawienia. Don Kichot, czyli fantazja szaleńca to proba stworzenia całkowicie nowego baletu, w ktorym sceny skomponowane za pomocą środkow tańca klasycznego występują obok epizodow nowoczesnych pod względem koncepcji i plastyki. Tym sposobem powstaje szczegolny efekt dramaturgiczny, propozycja nowej jakości estetyki i filozofii przedstawienia.

Szpital dla obłąkanych to rzeczywistość, w jakiej żyją bohaterowie naszego przedstawienia. Chory, ktoremu wydaje się, że jest Don Kichotem, stara się obdarzać ludzi dobrem i miłością. Czy jest oznaką choroby umysłowej? A przecież tak często za szaloną uważa się osobę, żyjącą według własnych praw i zawsze wierną zasadom moralnym. Czy zatem trzeba być obłąkanym, aby tworzyć dobro?

Boris Ejfman