Romans histeryczny z drugiej połowy XVIII wieku

Teatr Fredry w Gnieźnie zaprasza do odbycia nieoczywistej etnograficznej podróży w przeszłość. Powołuje do życia zapomnianą XIX-wieczną powieść, która nieoczekiwanie, bardzo rymuje się ze współczesnością.

Twórcy sprytnie wykorzystują konwencję historycznego romansu, podkreślając jego baśniowe motywy: podział majątku przez umierającego ojca, zaręczyny nad grobem, chorobę króla, na którą szuka się cudownego leku. Budowane na scenie alegoryczne obrazy przypominają poetykę oświeceniowych bajek dydaktycznych.

Opowieść o dwóch braciach stojących po dwóch stronach politycznej barykady, których dodatkowo dzieli miłość do tej samej kobiety, w spektaklu staje się metaforą zderzenia dwóch sprzecznych światopoglądów i dwóch różnych stosunków do sfery duchowej człowieka. Niemożliwość pogodzenia ich przez jednostkę wybucha na scenie w postaci skrajnych stanów emocjonalnych, jakich doświadczają bohaterowie spektaklu. Ich histeryczne rozedrganie jest jedyną odpowiedzią, jaką są w stanie udzielić nawiedzającym ich widmom Tradycji i Historii.