#

dyrygent: Harry Bicket
reżyseria: Sir David McVicar
scenografia i kostiumy: John Macfarlane
światło: Paule Constable
choreografia: Andrew George
w rolach głównych: Brenda Rae jako Poppea, Joyce DiDonato jako Agrypina, Kate Lindsey jako Neron, Iestyn Davies jako Otton, Duncan Rock jako Pallas, Matthew Rose jako Klaudiusz

To, co tradycyjny gatunek operowy kocha najbardziej, czyli skomplikowane manewry miłosne i polityczne na tle starożytnego Rzymu. Historia cesarzowej Agrypiny, która po śmierci męża za pomocą spisku, zbrodni i podstępu osadziła na tronie swego syna Nerona, posłużyła Händlowi jako kolejny z historycznych tematów, tak doskonale dający się zilustrować olśniewającą muzyką i wirtuozowskimi ariami. Podczas weneckiej premiery tego dzieła publiczność była tak zachwycona, że wykrzykiwała pod adresem kompozytora: „Niech żyje kochany Saksończyk!”. Ponieważ spektakl w Nowym Jorku wyreżyseruje Sir David McVicar, można się spodziewać pięknej, klasycznej inscenizacji (ostatnio dla Met przygotował „Toscę” i „Adrianę Lecouvreur”). W obsadzie wspaniali specjaliści od barokowego śpiewania: Joyce DiDonato, Kate Lindsey i Iestyn Davies.