Personifikacje

Piotr Komorowski

Wystawa Personifikacje jest premierowym pokazem najnowszego zestawu prac Piotra Komorowskiego, powstałego w latach 2002-2004. Składają się na nią trzy serie fotografii: Inkarnacje, Antygrawitacja i foto-obiekty tworzące instalację bez tytułu.

*Inkarnacje to seria portretów, które należałoby raczej nazwać antyportretami, nie przekazują bowiem prawdy psychologicznej o konkretnych osobach; postacie te, sfotografowane w silnym kontraście światła i cienia, nabierają charakteru uniwersalnych symboli. Każda z nich jest zagadką, zjawionym jedynie na chwilę wcieleniem, jednym z wielu możliwych. Ta seria wprowadza w problematykę całej wystawy, mówiącej o ludzkiej naturze z tkwiącą w niej skłonnością do dobra i zła, a także o błądzeniu między prawdą i złudzeniem w naszym rozpoznaniu tych wartości. Metaforyczne sensy Personifikacji oparte są na dwóch opozycyjnych elementach formy, jakimi są światło i mrok – zjawiskach kluczowych dla zaistnienia samego obrazu fotograficznego.

Drugi cykl, Antygrawitacja, jeszcze intensywniej niż pierwszy oparty jest na inscenizacji. Dziwne role, odgrywane przez przebrane w niecodzienny sposób postacie, sprawiają wrażenie wyrwanych ze środka różnych fantastycznych opowieści, niełączących się ze sobą wzajemnie. Niezwykła sugestywność scen sprawia, że widz czuje się wciągnięty w środek fikcyjnego świata, który fascynuje go swoim niepokojącym urokiem. Te fotografie, wywołując pytanie o prawdę kryjącą się pod grą fikcji, zawieszają w próżni odpowiedź. Ukazują przestrzeń 'antygrawitacji': otchłań bez żadnych punktów oparcia, jakimi są niepodważalne wartości; świat, gdzie dobro i zło mogą przybierać wzajemnie swoje maski.

Zamykająca wystawę seria zbliżeń twarzy i jej fragmentów pokazana jest w postaci specyficznych i niezwykłych obiektów, których elementem są zdjęcia. Ukazują one proces przemiany ludzkiej twarzy w oblicza zdegradowane w swoim człowieczeństwie i wepchnięte w głąb ciemności, z której wyłaniają się z wyrazem bólu i przerażenia, nie odnajdując możliwości wydostania się z tej otchłani. Przejmująca ekspresja tej instalacji w metaforyczny sposób przywodzi na myśl pasję nocy, bolesne zagłębianie się w mroczne obszary duszy, w tajemnicę istniejącego w niej zła oraz poszukiwanie wyjścia ku światłu.*

Elżbieta Łubowicz, kurator wystawy

Piotr Komorowski ur. w 1955 r., mieszka we Wrocławiu. Indywidualne wystawy fotografii prezentował m.in. we Wrocławiu, Poznaniu, Łodzi, Katowicach, Bratysławie, a także w Niemczech i Francji. Uczestniczył w wystawach zbiorowych w Kanadzie, USA, Danii, Czechach i Jugosławii oraz wielu w Polsce. Zajmuje się pracą dydaktyczną – prowadzi autorską pracownię w Międzynarodowym Forum Fotografii Kwadrat we Wrocławiu, we wrocławskim Wyższym Studium Fotografii afa oraz w Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie. Publikuje teksty o fotografii (Format, Akcent, Exit, Obscura). Otrzymał doktorat z dziedziny fotografii przyznany przez Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi. Jest członkiem ZPAF.