Teatr A Part. Scenariusz, ruch sceniczny: Monika Wachowicz i Marcin Herich, reżyseria: Marcin Herich. Wykorzystano fragmenty powieści "Cząstki elementarne" Michela Houellebecqua oraz cytaty z "Możliwości wyspy" Michela Houellebecqua i "Kołysanki" Chucka Palahniuka. Muzyka: "Funérailles" Franza Liszta. Premiera: 2013.

Piękno trudne do określenia yugen i moc oddziaływania na wyobraźnię to (mocne) fundamenty "Przejrzystości pustki", najnowszego przedstawienia w reżyserii Marcina Hericha. Czyżby poza lekturą Pascala i Houellebeqa, katowicki reżyser sięgnął także po Zeamiego, teoretyka wschodniego teatru Noh? Monika Wachowicz, aka Myśląca Trzcina w premierowym solo Teatru A PART, musiała się urodzić z tajemną głębią yugen (jedna z koncepcji estetycznych Noh). Zawsze inna, a prawdziwa; w najnowszej odsłonie – przerażona „wiekuistą ciszą nieskończonych przestrzeni” Pascala, nie idzie w zachowawcze zakłady czy tanie prowokacje-wypełniacze. Nasyca pustkę spojrzeniem Oka Opatrzności – trójkąta o betonowej podstawie sceny i bokach z nóg, które rozwiera nad reflektorem. … Wachowicz kurczy się i rozrywa w gorsecie czasu – obcisłych dżinsach i golfie. Ale nie porzuci kostiumu. No bo jak? To przecież jej (druga) skóra. W spektaklu Hericha, ten kostium, tj. ciało, choć zawodzi, bo zużywa się i ogranicza w czasie i przestrzeni – obrasta (sic!) w metafizykę; to ciało warunkuje kontakt z Tajemnicą, właśnie umierając. Dlatego Mater Dolorosa Moniki Wachowicz tylko na ułamek sekundy przyjmie pozę ukrzyżowanego/-ej. I to dość nieudolnie. Ba! Ze znudzeniem. W ciele Matki Boleściwej, bowiem, tkwi potencjał. wielopierśnej Artemidy, bogini płodności. Każde ciało jest matką Nowego u Hericha. … Aż do całkowitego wygaszenia świateł na końcu spektaklu. Światło u Pascala, choć potęguje małość (i wielkość) człowieka, jest o niebo lepsze od mroku i jego tajemnic. Herich dekonstruuje tę starą opozycję w "Przejrzystości pustki". W myśl rytmicznej zasady jo-ha-kyu (wolny początek – szybsze rozwinięcie – najszybsze zakończenie) na końcu światła pojawia się tunel. Wagina. Piękno trudne do określenia. [Monika Gorzelak, Stabat Mater Radosna [Fragmenty], Pisarze.pl, dostęp: 02.12.2013].

Teatr A Part jest niezależnym teatrem autorskim reżysera Marcina Hericha. To teatr narracji wizualnej, metafory i symbolu. Twórcę Teatru interesuje w przekazie artystycznym to, co niewerbalizowalne, zawarte w emocjach, popędach i tajemnicach egzystencji: imponderabilia. Teatr kontynuuje także i rozwija niektóre z wątków artystycznych i organizacyjnych nieistniejącego już alternatywnego katowickiego Teatru Cogitatur. Przedstawienia Teatru były prezentowane w blisko 30 krajach na pięciu kontynentach.

Projekt zrealizowany przy udziale środków finansowych z budżetu Samorządu Województwa Śląskiego. Centrum Kultury Katowice jest partnerem wydarzenia

Bilety: 25 zł do nabycia w kasie Kinoteatru Rialto. Ilość miejsc ograniczona! 10 VI 2014 / 16:00 – 18:00 Miejsce: Sala Grudniowa