„Jo to wiym łod zawsze, że w małżyństwie, jak w kożdyj innyj sprawie pszonie jest ważniyjsze łod pijyndzy"

„Myśla, że bycie dochtorym to nojlepszo fucha ze wszystkich. Niyważne, czy robisz dobrze, czy źle i tak ci płacom. Fuszera nigdy niy spado na nos, szewcowi co robi szczawiki niy wolno popsuć ani koncka skory, szwoczka niy może popsuć ani koncka sztofu kery mo na szaty, a kuchara jak rozwarzy gumiklyjzy…! A sam… możesz zepsuć cołkigo człowieka za darmo!"

Jak to w Molierowskich komediach mamy do czynienia z problemami małżeńskimi, podstępami i knuciem spisku za plecami bohaterow. Głowną postacią jest tytułowy dochtor wokoł ktorego kręci się cała akcja. Sztuka została przetłumaczona, po to aby pokazać, że XVII- wieczny tekst jest ciągle aktualny. To komedia charakterow z głęboką prawdą psychologiczną i obyczajową. Nie należy się upatrywać w niej analogii do typowych zachowań Ślązakow, ale traktować jako omowienie problemu ciągle aktualnego. Mowi się, że Molier „odkrył w teatrze nową potęgę jedną z najważniejszych jakie istnieją, mianowicie możliwość zabijania śmiechem, śmiechem brzmiącym ze sceny". Te słowa niech będą najlepszą zachętą do obejrzenia tejże sztuki „po naszymu".

Scenariusz, reżyseria oraz tłumaczenie: Ewa Fido

Scenografia: Grażyna Piotrowska, Iwona Ruth

Postacie: W tytułowej roli - Dagmara Ulfig

W pozostałych rolach: ANGELA - Agnieszka Lech, WALEK - Monika Wilk, PAULEK - Leokadia Witaszek, LYJNA - Ewa Fido, MARIJKA - Anna Łącka, LOJZIK - Justyna Gacek, GERHAT - Adam Mańka

www.chck.pl

bilety:

10, 5