Marek Dykta/John Abercrombie Duo Pl/USA

Koncert w ramach 4 Śląskiego Festiwalu Jazzowego Marek Dykta - gitara John Abercrombie - gitara Marek Dykta Karierę muzyczną rozpoczął w wieku dziesięciu lat, kiedy to zainteresował się gitarą klasyczną. Kiedy odkrył inne style muzyczne, ktore pozwoliły mu wykorzystywać swoj talent w mniej przewidywalny sposob i ktore go zafascynowały, sięgnął po pierwszą, czeską, gitarę elektryczną i dołączył do szkolnego zespołu bluesowego. Niedługo poźniej do wspołpracy zaprosił go Irek Dudek, z ktorego zespołem zaczął koncertować. Kolejnym krokiem w rozwoju kariery było dołączenie do młodych muzykow jazzowych na Wydziale Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie Dykta studiował.

Sukces pierwszego zespołu Marka Dykty, czyli Staff Only (zespoł zajął drugie miejsce na Festiwalu Jazz Juniors w Krakowie oraz siodme miejsce pośrod 178 uczestnikow na belgijskim Europejskim Konkursie Jazzowym), spowodował chęć kontynuowania edukacji jazzowej, tym razem w Stanach Zjednoczonych. Jedynym miejscem, ktore go interesowało, była legendarna szkoła Berklee College of Music w Bostonie. Został nagrodzony stypendium im. S. Hollanda, a studia na tej uczelni ukończył w ciągu pięciu semestrow z najwyższym wyrożnieniem. Niektorzy z muzykow, tacy jak Jon Damian, Bret Wilmott, Herb Pomeroy, Rick Peckham, Ed Tomassi, a przede wszystkim Hal Crook, u ktorych nie tylko pobierał nauki, ale z ktorymi także koncertował, mocno wpłynęli na jego styl muzyczny. Następnym i, zdaje się, nieuniknionym krokiem, była przeprowadzka do Nowego Jorku, gdzie spotkał wielu wspaniałych i ważnych muzykow, takich jak Tommy Campbell, Mark Soskin, Harvie Swartz, Donny McCasslin, Boris Kozlov, Michał Urbaniak, Urszula Dudziak. Podczas nowojorskiej przygody wyprodukował i nagrał wiele projektow, włączając w to swoją muzykę, w Avatar Studio - jednym z najlepszych studiow nagraniowych w Nowym Jorku. Jego najnowszym projektem jest płyta „Cradle of Light", ktorą nagrał w duecie z Johnem Abercombie. Płyta ta zawiera osiem kompozycji, z ktorych znacząca większość jest autorstwa Marka Dykty. John Abercrombie Urodził się w W 1944 roku w Port Chester, w stanie Nowy Jork. Naukę gry na gitarze rozpoczął w wieku czternastu lat. Po ukończeniu szkoły średniej postanowił odejść od naśladowania Chucka Berry'ego i zająć się grą na gitarze bardziej poważnie. Studiował w Berklee Collage of Music, podczas studiow grał z innymi studentami w lokalnych klubach i barach. „To były, praktycznie rzecz biorąc, zespoły oparte na standardowym składzie gitara - organy - perkusja". Oferta zagrania podczas trasy koncertowej z organistą Johnym Hammondem oznaczała koncertowanie w takich miejscach, jak Count Basie's Lounge czy The Club Baron w Harlemie. W tym czasie poznał Brecker Brothers, ktorzy akurat formowali zespoł Dreams.

Bracia zaprosili go do wspolnego grania, co zaowocowało jego udziałem w debiutanckim albumie zespołu wydanym w wytworni Columbia Records. Po ukończeniu Berklee, w 1969 roku, postanowił przeprowadzić się do Nowego Jorku. W ciągu kilku lat stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych muzykow sesyjnych. Nagrywał z Gilem Evansem, Gato Barbierim, Barrym Milesem i wieloma innymi. Stał się także regularnym członkiem grupy Chico Hamiltona. Uwagę szerszej publiczności zaczął Abercrombie przyciągać grając w zespole Billie Cobhama, gdzie ponownie spotkał braci Brecker. Abercrombie jest obecny na albumach Crosswinds, Total Eclipse, Shabazz. Zaczął także grywać w dużych salach, podczas koncertow z udziałem takich gwiazd, jak Doobie Brothers. Jak sam mowi - „pewnej nocy graliśmy w sali Spectrum w Filadelfii. Pomyślałem wtedy: skąd ja się tu wziąłem?". Niedługo poźniej, na Festiwalu Montreux, muzyk poznał Manfreda Eichera. Rezultatem tego spotkania jest płyta Timeless, z udziałem Jana Hammera i Jacka DeJohnette, nagrana dla wytworni ECM. Album ten zdobył uznanie krytyki. Kolejną płytą z udziałem muzyka była płyta Gateway wydana w 1975 roku wspolne z DeJohnette i basistą Davem Hollandem. Drugie wydanie tego albumu ukazało się w 1978 roku. Rok poźniej Abercrombie uformował swoj własny kwartet, w ktorego skład weszli: pianista Richie Beirach, basista George Mraz i perkusista Peter Donald. Grupa ta nagrała trzy albumy: Arcade, Abercrombie Quartet oraz M. Oprocz wspołpracy z Jackiem DeJohnette (u ktorego pojawia się na albumach Directions i Now Directions) Abercrombie nagrywał rownież z wieloma innymi artystami wydającymi dla ECM. Inną znaczącą wspołpracą zdaje się być udział w duecie z gitarzystą Raplhem Townerem, z ktorym nagrał dwa albumy: Sargasso Sea (1976 rok) i Five Years Later (1982 rok). Innymi ważnymi płytami muzyka są te nagrane z Markiem Johnsonem i Peterem Erskinem (z ktorym Abercrombie dużo koncertował). Na płycie Current Events, wydanej w 1988 roku, Abercrombie po raz pierwszy użył syntezatora. Inna płyta tego trio - John Abercrombie / Marc Johnson / Peter Erskin wydana w 1989 roku - jest albumem nagranym podczas koncertu w Bostonie z 21 kwietnia 1988 roku. Krytyk Chuck Berg opisał to trio jako „zgrany do tego stopnia zespoł, że muzyczne interakcje między muzykami, kierowane chyba szostym zmysłem, tworzą jednolitą wizję muzyczną, prezentowaną do tej pory jedynie przez zespołu pochodzące z jazzowego Olimpu, takie jak tria pianistow Billa Evansa i Oscara Petersona.". Trio Abercrombie / Johnson / Erskin zaprezentowało podczas tego koncertu repertuar z ich czteroletniej wspołpracy, a także standardy, często kojarzone z Evansem, ktore muzycy poddają oszałamiającym zabiegom. Na płycie z 1990 roku, Animato, ktorą Abercrombie nagrał we wspołpracy z kompozytorem i pianistą grającym na syntezatorze Vincem Mendozą i perkusistą Johnem Christenesenem, muzyk zaprezentował osiem autorskich kompozycji.

Przywiązanie i sympatia Abercrombiego do jazzowych standardow jest doskonałym uzupełnieniem roli prelegenta i nauczyciela. Podczas wykładu na Harvardzie, kiedy to muzyk prezentował historię gitary w jazzie, Abercrombie wyjaśnił: „Kiedy gram takie melodie, jak Automn Leaves czy Stella By Starlight, ciągle czerpię przyjemność z ich grania, mimo że gram je od lat. I właśnie dlatego, że znam je tak dobrze czuję się wolny, kiedy je gram. Czuję się wyzwolony, jakbym w ogole nie grał żadnych akordow. To jest właśnie to, co oznacza dla mnie określenie free jazz". John Abercrombie jest muzykiem o wyjątkowej pozycji gitarzysty jazzowego, ktory łączy ciągle rozwijające się technologie z tradycją standardow jazowych. W wywiadzie udzielonym Jazziz z roku 1988 artysta powiedział: „Podtrzymywanie tradycji jazzu, począwszy od Charliego i Django, jest bardzo ważnym elementem mojej muzyki... Chciałbym, by ludzie postrzegali mnie jako muzyka mającego bezpośrednie połączenie z historią gitary jazzowej, ktory jednocześnie poszerza niektore muzyczne granice, nie zawsze angażując do tego samą gitarę"

bilety:

30 zł, 20 zł