Spektakle

Dyrekcja oraz Zespół Śląskiego Teatru Tańca mają zaszczyt zaprosić na:

DZIEŃ PROJEKTÓW SPOŁECZNYCH podczas którego zaprezentowany zostanie program obejmujący spektakle powstałe w ramach Projektów Społecznych Śląskiego Teatru Tańca w 2008 roku

W PROGRAMIE:

• “Stokrotki” - DZIECI ZE SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 6 W BYTOMIU
  Choreografia: Katarzyna Rybok

Czas: 2 min

• Grupa taneczna - DZIECI ZE SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 6 W BYTOMIU
  Choreografia: Katarzyna Rybok

Czas: 3 min

• “Happy girls”- DZIECI ZE SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 16 W BYTOMIU
  Choreografia: Anna Śmigała

Czas: 4 min

• ”KIERUNEK” TEATR TAŃCA INTEGRACYJNEGO
  Tytuł: “Marzenie Kamyczka”

Choreografia: Katarzyna Rybok

Czas: 25 min

• PODOPIECZNI DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ Z BYTOMIA, UL. DWORCOWA 7 Tytuł: “Klaszcząc i tupiąc”
  Choreografia: Beata Grzelak – Szweda

Czas: 10 min

• PODOPIECZNI WARSZTATÓW TERAPII ZAJĘCIOWEJ Z PIEKAR ŚLĄSKICH Tytuł: “Zagubieni”
  Choreografia: Beata Grzelak – Szweda

Czas: 12 min

• PODOPIECZNI ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY Z GLIWIC
  Tytuł: “Nadzieja”

Choreografia: Beata Grzelak – Szweda

Czas: 15 min

• “MŁODZI GNIEWNI” - TANECZNA GRUPA MŁODZIEŻOWA
  Tytuł: “Jesteśmy”

Choreografia: Dominika Wocka

Czas: 7 min

• “TORNADO”- MŁODZIEŻ Z CENTRUM KULTURY ŚLĄSKIEJ W ŚWIĘTOCHŁOWICACH Tytuł: “W rytmie samby”
  Choreografia: Ewelina Dąbrowska

czas: 3 min

WYSTAWA FOTOGRAFII „ObiektywNIE odkryci” Prace Agnieszki Wrześniak oraz Agaty Hofelmajer

Autorka zdjęć Agnieszka Wrześniak stwierdza: „Prezentowane zdjęcia powstały podczas XIII Konferencji Tańca Współczesnego i Festiwalu Sztuki Tanecznej w Bytomiu w trakcie zajęć prowadzonych przez Mary Fletcher i Hoanga N.Dang z Wheel- Chair Company oraz Beatę Grzelak-Szwedę. W trakcie trwania warsztatów odkrywałam w uczestnikach ludzi niezwykłych, którzy wspólnie dzielą tą samą pasję – taniec. Nie jest ważne czy poruszasz się na własnych nogach czy na wózku, gdyż to wszystko co w życiu codziennym wydaje się być przeszkodą w tańcu pozostaje gdzieś z boku. Znikają bariery – te fizyczne jak i psychiczne.

W tańcu wszyscy traktowani są na tych samych zasadach i na pierwszy plan wysuwa się pasja. Przebywając dłużej w towarzystwie warsztatowiczów zapomniałam o wózkach inwalidzkich, które tak często naznaczały moje relacje z osobami niepełnosprawnymi. Co więcej oni sami oddając się tańcu całym sercem zapominają o swoich „wozach”. Tytuł cyklu „mogę” można odczytywać na wielu płaszczyznach. Odnosi się on do wysiłku i chęci sprostania przez osoby niepełnosprawne zadaniom z których dotychczas były wykluczane. Możemy również odczytywać jako próbę przełamywania stereotypów i ograniczeń w sposobach myślenia o osobach niepełnosprawnych oraz jako o uczynieniu pierwszego kroku w nawiązaniu z nimi dialogu opartego na nowej jakości. Cykl zdjęć zrealizowanych podczas warsztatów tańca integracyjnego otrzymał wyróżnienie w II edycji konkursu fotograficznego „w/ na/ obok teatru” organizowanego przez Unię Teatr Niemożliwy. Był również prezentowany na FotoFestiwalu w Łodzi jak i w Fabryce Trzciny w Warszawie.”.

Agnieszka Wrześniak urodzona 28 kwietnia 1983 w Bytomiu. Aktualnie studentka fotografii PWSFTViT w Łodzi a także socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Fotografia pozwala mi pełniej i świadomie uczestniczyć w otaczającym świecie, skłania do odwagi patrzenia a co za tym idzie działania. Bliskie są mi reportaże o tematyce społecznej. Ostatnio zajmuję się rejestracją przestrzeni postindustrialnej ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia pustki.

Autorka zdjęć Agata Hofelmajer o współpracy z „Kierunkiem”:

„Moja współpraca z zespołem,,Kierunek" rozpoczęła się od pracy dla Śląskiego Teatru Tańca podczas VIII Międzynarodowych Warsztatów Tańca Integracyjnego przy spektaklu,,Most of the time" w choreografii GESEL MASON. Moje poznawanie członków tego zespołu rozpoczęło się od zrobienia im pierwszego zdjęcia, pierwszego skadrowania i zapisania ich samych na kliszy. Fotografia jest dla mnie spotkaniem z drugim człowiekiem, na swoich zdjęciach zawsze chciałam pokazywać ludziom jaki mam do nich stosunek. Fotografia jest dla mnie również szukaniem i odkrywaniem więzi rodzącej się między przebywającymi ze sobą ludźmi. Te kilka dni warsztatów było próbą przekraczania granic i zbliżania się do siebie, to właśnie chciałam pokazać na swoich fotografiach.”.

Agata Hofelmajer rocznik 84 zaliczany do końcówki niżu demograficznego. W tym roku pragnę obronić pracę magisterską z Wiedzy o kulturze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kocham Francję, francuską piosenkę i francuskie krainy, być może kiedyś uda mi się opuścić rodzinny Sosnowiec i osiąść w państwie Edit Piaf. Marzeń mam mnóstwo, prawie tyle, co gwiazd. Powoli staram się realizować wszystkie po kolei. Kocham też ujmować okiem obiektywu ludzi i miejsca, które ich otaczają...a i podróżować też kocham.