PIOTR CZAJKOWSKI

XIX wieczna Rosja. Petersburskie pałace, moskiewskie salony oraz prowincjonalny dwór ziemiański. W nim piękna i młoda Tatiana poznaje Eugeniusza Oniegina, przyjaciela narzeczonego swojej siostry. Wyznaje uczucia w liście, który wręcza ucieleśnieniu swoich marzeń - jednak Oniegin pomimo tego, ze dziewczyna zrobiła na nim duże wrażenie odrzuca jej miłość. Chcąc zniechęcić do siebie Tatianę na balu urządzonym we dworze adoruje jej siostrę Olgę. Między przyjaciółmi Onieginem i Leńskim dochodzi do kłótni, a w efekcie do pojedynku. Leński ginie, Oniegin wyjeżdża. Po wielu latach, w Petersburgu na balu bohaterowie ponownie się spotykają. Spotkanie po latach uświadamia Onieginowi, ze zawsze bardzo kochał Tatianę. Jednak teraz jest ona żoną księcia. Wyznaje Onieginowi, że nigdy o nim nie zapomniała, nadal darzy go uczuciem, ale odrzuca jego miłość, tak jak kiedyś on odrzucił ją. Pomimo próśb o przebaczenie i błagań, a by odeszła od męża, Tatiana pozostaje wierna człowiekowi, który ją kocha - księciu Greminowi.

Piotr Czajkowski głęboko przeżywał realizację sceniczną swego dzieła. Odbiegało ono od powszechnie uznanego kanonu, dlatego pewnie nie nazwał go operą lecz skromnie: sceny liryczne. Obawiał się reakcji publiczności i opinii krytyków. Jednak obawy okazały się nieuzasadnione. Eugeniusz Oniegin odniósł ogromny sukces. Triumfy święci we wszystkich teatrach operowych świata po dziś dzień.