„Manru” jest jedyną operą I. J. Paderewskiego; libretto, na podstawie powieści „Chata za wsią” Józefa Ignacego Kraszewskiego, napisał Alfred Nossig. Paderewski skomponował to dzieło w momencie gdy był już sławnym pianistą. „Manru” pozostaje do dziś także jedyną polską operą, która kiedykolwiek została w Metropolitan Opera w Nowym Jorku wystawiona.

„Manru” opowiada historię różnic społecznych. Za przekroczenie granic kulturowych bohaterowie płacą wysoką cenę. Ich miłość narażona jest na ciężkie próby, których niestety nie mogą przetrwać. To opowieść o nietolerancji pokazana w postaci uniwersalnej. Ludzie nie mogą się do siebie zbliżyć, chociaż żyją obok siebie. W oryginale akcja rozgrywa się gdzieś w Tatrach, ale realizatorzy nie wskazują konkretnego miejsca zdarzeń. Dzięki takim zabiegom treść opery i jej historia stają się bardzo aktualne. W dzisiejszym świecie takich sytuacji spotykamy wiele. Jednocześnie nie jest to tylko traktat o ksenofobii i ludzkich uprzedzeniach, ale także dramat postaci. Muzyka pisana przez kompozytora pod wpływem dramatów muzycznych Wagnera zawiera szczególnie imponujące partie symfoniczne orkiestry oraz piękne partie wokalne. Paderewski włączył do partytury także elementy folklorystyczne: tańce góralskie i motywy cygańskie.