opera Stanisława Moniuszki

20 września /w czwartek/ o godz.18.00 *serdecznie zapraszamy na spektakl „Straszny dwor" Stanisława Moniuszki* w reżyserii Wiesława Ochmana, ktorego uroczysta premiera odbyła się w roku 2010 z okazji jubileuszu 65. lecia Opery Śląskiej.__

„Straszny dwor" - skomponowana w latach 1861-1864 polska opera, do ktorej libretto napisał Jan Chęciński, to dzieło o silnym zabarwieniu patriotycznym, ktore posiada jednocześnie cechy romantyczne i komediowe. Z powyższych powodow było popularne wśrod polskiej publiczności i zakazane przez rosyjskie władze okupacyjne; opera powstała bowiem w okresie zaborow, a jej prapremie­ra 28 września 1865 roku w Warszawie, przerodziła się w wielką manifestację patriotyczną. Wystawiona dwa i poł roku po upadku powstania styczniowego na całe pokolenia znalazła trwałe miejsce w sercach Polakow.W treści utworu zaprezentowany został zarowno idylliczny obraz życia w polskim dwor­ku szlacheckim, jak i idea patriotycznego obowiązku związanego z postawą żołnierskiej odwa­gi, dzielności oraz gotowości do zbrojnego wystąpienia przeciwko wrogom Ojczyzny. Autorzy podkreślili elementy związane z etosem rodziny, szczegolnie zwracając uwagę na polskie oby­czaje, tradycje i sprawę honoru.„Straszny Dwor" należy do najczęściej wystawianych w Polsce oper. Cechuje się harmonią, wspaniałą konstrukcją grup scenicznych, subtelną a rownocześnie bogatą instrumentalizacją, nowatorską melodycznością. Kompozytor pokazał kunszt budowy dzieła dramatycznego inte­grując tradycyjne polskie pieśni i tańce (mazurek, polonez, krakowiak). Dumka Jadwigi, aria Skołuby, aria z kurantem, chor prząśniczek oraz mazur z IV aktu, to najsłynniejsze fragmenty tej na wskroś polskiej opery.

Akcja opery dzieje się w pierwszej poł. XVIII w. Zbigniew i Stefan wracają do domu po skończonej slużbie wojskowej. Poprzysięgają na zawsze pozostać „w bezżennym stanie". Ale in­ne są zamiary ich ciotki, Pani Cześnikowej. Bracia postanawiają odwiedzić starego przyjaciela ojca - Miecznika. W jego dworze poznają dwie urodziwe panny - Hannę i Jadwigę - corki Miecznika. Zaczynają się wahać. Tymczasem Cześnikowa, ktora chce ich wydać za inne niewia­sty, wyrabia im złą markę u wlaściciela dworu, twierdząc że panicze to tchorze. Damazy, panny i Skołuba postanawiają przekonać się czy szlachcice są faktycznie podszyci strachem. Skołuba opowiada Maciejowi historię Strasznego Dworu. Panicze nic sobie z tego nie robią, ale chcąc dotrzymać postanowienia (verbum nobile) decydują się wyjechać. Jednak podstęp arystokraty Damazego, także pretendenta do ożenku, wychodzi na jaw, podobnie jak wzajemne zaurocze­nie miodych. Ku ogolnej radości i „pokrzepieniu serc" rzecz kończy nieoczekiwanie zabawnym wyjaśnieniem dlaczego „ten dwor strasznym się zowie".

bilety:

normalny: 50, 40, 30 zł; ulgowy: 45, 35, 25 zł