Anna Ostoya "Od a do ∞"

23 stycznia - 24 kwietnia 2010

wernisaż: 23 stycznia 2010 (sobota), godz. 19.00 - 21.00

• wystawa Michała Smandka "Discovery" i meeting room_04 Tomka Kowalskiego "Pokaz"
  ++ koncert Brudne Dzieci Sida

+++ after party w Klubie OK

kurator: Stanisław Ruksza

Anna Ostoya wystawą „Od a do ∞" podejmuje problematykę wojny i przemocy, traktując ją jako pytanie o „koniec wiedzy". Niemożliwość znalezienia rozwiązania problemu wojny i przemocy wyznacza granice ludzkiego intelektu.

Punkt wyjścia projektu stanowi korespondencja „Dlaczego wojna?" („Why War?") pomiędzy Albertem Einsteinem i Zygmuntem Freudem opublikowana przez Ligę Narodow w 1933 roku. Tekst w formie broszury miał upowszechniać krytyczne spojrzenie na wojnę, jednak jej druk został ograniczony po dojściu do władzy nazistow w Niemczech.

W 1932 roku Albert Einstein, zaangażowany pacyfista, zwrocił się do Zygmunta Freuda z pytaniem: co skłania człowieka i społeczeństwo do nienawiści i zabijania się nawzajem? Jak zapobiec temu niebezpieczeństwu? Czy istnieje perspektywa kontroli nad psychiczną ewolucją człowieka, by wyeliminować psychozę nienawiści i zniszczenia?

Dla Einsteina tymczasowym rozwiązaniem byłaby międzynarodowa organizacja, czuwająca nad pokojową formą rozwiązywania konfliktow. Einstein zdawał sobie jednak sprawę z ograniczeń takiej instytucji i z istnienia poza- politycznych „psychologicznych przeszkod", ktorych poznanie jest konieczne, by znaleźć rozwiązanie problemu wojny. Wyjaśnienia ekonomiczne, czy oskarżanie przywodcow o wywoływanie wojen w swoim własnym interesie nie zdawały się być wystarczające. „Pożądanie nienawiści i zniszczenia" ukryte w człowieku to zagadka, ktorej rozwiązanie Einstein miał nadzieję usłyszeć od Freuda. Tym samym znaleźć metody edukacyjne, ktore w przyszłości wyeliminowałyby problem.

Freud w swoim liście, naznaczonym tonem pesymizmu i bezsilności, daje kilka odpowiedzi, nie przedstawia jednak konkretnych argumentow. Usprawiedliwia się i przeprasza za rozczarowanie i dostarczanie jedynie „rodzaju mitologii". Odwołuje się do teorii instynktu śmierci, ktorą opisał w „Poza zasadą przyjemności" w 1919 roku. Teoria ta stała się przedmiotem krytyki wielu psychoanalitykow i przykładem zmagań wielkiego umysłu z nowymi ideami. Na końcu listu Freud wyraża przekonanie, że cokolwiek przyczynia się do rozwoju kultury, działa przeciwko wojnie.

Celem wystawy „Od a do ∞" nie jest znalezienie odpowiedzi na pytanie „Dlaczego wojna?", ale przedstawienie wynikającego z niego problemu ograniczoności wiedzy; zakwestionowanie kategorii iluzji i rzeczywistości, mitu i faktu, oraz społecznych i subiektywnych fantazji.

Brak możliwości udzielenia zadawalającej odpowiedzi i znalezienia rozwiązania, ktore zakończyłoby przemoc, zmusza do poszukiwań alternatywnego podejścia do wiedzy. Jednym ze sposobow jest porzucenie ambicji dostarczania wyjaśnień i udowodniania swojej racji, pozostawienie w stanie „zawieszania" swojej wiedzy i przyjrzenia się jej z dystansu. „Ostateczny cel" - znalezienie rozwiązania - zostaje zaniechany.

Problematyka „Od A do ∞" ogniskuje wokoł kwestii świadomości dzisiejszego człowieka świata zachodniego. Charakteryzuje ją brak bezpośredniego kontaktu ze zbrojną przemocą i militarnymi konfliktami, nieprzerwany medialny napływ informacji o nich, narastające poczucie zagrożenia akcjami terrorystycznymi. Dyskurs wojny dyktowany patriarchalną tradycją określa struktury społeczne, w ktorych role płci są tylko pozornie rownouprawnione.

Projekt „Od a do ∞" składa się z obrazow olejnych, kolaży na płotnie, rzeźb i prac tekstowych. Formalna rożnorodność prac projektu i sposob aranżacji wystawy odpowiada konceptualnemu założeniu ujęcia wielości perspektyw i teorii. Malarstwo olejne funkcjonuje tu jako metafora odzwierciedlająca wysiłek intelektualny. „Ostateczny cel" - ostateczna forma nie może być z gory przewidziana, ale jest kształtowana w długotrwałym procesie. Prace tekstowe powstałe na bazie zebranych i własnych cytatow, są autonomicznymi dziełami, a nie uzupełnieniem pozostałych prac. Figuratywność i abstrakcyjność zostały zastosowane w każdej z prac konsekwentnie do specyfiki tematu kwestionując podział miedzy realizmem a abstrakcją.

Trwają przygotowania do książki zawierajaca m.in. reprodukcje prac Anny Ostoyi, korespondencję Alberta Einsteina i Zygmunta Freuda oraz teksty Jacquline Rose, Stanisława Rukszy.

Anna Ostoya (ur. 1978 w Krakowie) studiowała w Parsons School of Art and Design w Paryżu oraz w Stadelschule we Frankfurcie nad Menem. W 2009 roku ukończyła Whitney Independent Study Program w Nowym Jorku. Prace Anny Ostoyi prezentowane były m.in. w Portikus we Frankfurcie, Silverman Gallery w San Francisco, w Lisson Gallery w Londynie, Car Projects w Bolonii, CCS Bard College w Nowym Jorku, na Manifesta 7 w Rovereto i 2 Biennale w Atenach. Anna Ostoya mieszka i pracuje w Krakowie i Nowym Jorku.

bilety:

wstęp wolny