Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
zmodyfikowano  13 lat temu

Mistrzowie młodopolskiego pejzażu

Gdańsk »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 18 905 wyświetleń od 4 lipca 2007
  • od: 5 lipca 2007, czwartek
    do: 2 września 2007, niedziela

Jan Stanisławski i jego szkoła

Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie.

Wernisaż wystawy odbędzie się 5 lipca o godz. 12.00 podczas otwarcia 12. Festiwalu Gwiazd w Gdańsku.

Jan Stanisławski (1860–1907) to jeden z najwybitniejszych malarzy okresu Młodej Polski. Przypadająca w 2007 roku setna rocznica jego śmierci stanowi doskonałą okazję do zaprezentowania publiczności – po raz pierwszy od pięćdziesięciu lat – najbogatszej i najlepszej kolekcji prac artysty, przechowywanej w Muzeum Narodowym w Krakowie.

Stanisławski należał do barwnych i ważnych osobowości młodopolskiego Krakowa. Ten obdarzony pokaźną posturą artysta, który sam mówił o sobie: „słoń podnoszący trąbą pomarańcze”, był mistrzem niewielkich, pełnych uroku pejzaży, które ewoluowały od drobiazgowego realizmu poprzez impresjonizm aż po bliski ekspresjonizmowi swobodny i brawurowy sposób malowania. Krajobrazy te powstawały w plenerach pod Krakowem, w Tatrach, a przede wszystkim – na rozległych kresowych stepach i stanowiły wyraz miłości artysty dla natury – nieprzebranego źródła piękna. Na płótnie uwieczniał zarówno jej potęgę, jak też niepozorne detale, które nobilitował do roli pierwszoplanowych bohaterów. W tych malowanych „poematach o naturze” niejednokrotnie odnaleźć można typowe dla Młodej Polski pierwiastki symboliczne.

Był również urodzonym organizatorem, jednym z inicjatorów powołania elitarnego Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Jako „dusza towarzystwa” należał do stałych bywalców artystycznego tygla, jakim była Cukiernia Jana Michalika przy Floriańskiej w Krakowie.

Jan Stanisławski to jednak nie tylko wspaniały malarz, ale również zasłużony pedagog – profesor krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie przez dziesięć lat prowadził katedrę pejzażu przyczyniając się do odrodzenia polskiego malarstwa krajobrazowego. Nie tylko zrewolucjonizował dotychczasowe akademickie metody nauczania, wyprowadzając uczniów w plener, ale też swoim entuzjazmem zarażał młode pokolenie malarzy.

Dlatego też, obok prac Mistrza, na wystawie w Muzeum Narodowym w Gdańsku pokazany zostanie pokaźny zbiór dzieł jego uczniów i to zarówno tych, którzy pozostali wierni krajobrazowi (Józef i Stanisław Czajkowscy, Stanisław Kamocki, Stefan Filipkiewicz, Henryk Szczygliński), ale również tych niepokornych, którzy po epizodzie w klasie Stanisławskiego wybrali własną drogę artystyczną. Wśród tego grona zwracają uwagę: Vlastimil Hofman, nawiązujący do symbolizmu Jacka Malczewskiego, Alfons Karpiński, malarz portretów kobiecych i martwych natur, Tadeusz Makowski, zafascynowany francuskim kubizmem, a przede wszystkim – nigdy dotąd nie pokazywany w takim kontekście – Stanisław Ignacy Witkiewicz, którego pejzaże, specjalnie na tę wystawę wypożyczone zostały z Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.

Przygotowana przez krakowskie Muzeum Narodowe w Krakowie i prezentowana w Zielonej Bramie – oddziale Muzeum Narodowego w Gdańsku wystawa stanowi wyraz hołdu dla wielkiego pejzażysty i mistrza maleńkich krajobrazów, jakim był Jan Stanisławski. Ukazuje również fenomen, nie mający odpowiedników w sztuce europejskiej epoki modernizmu, czyli pejzażową „szkołę Stanisławskiego”, gdzie kształciło się grono artystów, których dziś śmiało można określić mianem mistrzów młodopolskiego pejzażu.

zmodyfikowano  13 lat temu