SŁAWOMIR GIDEL

Historia mężczyzny, który kuszony przez Mamonę wizją kariery i bogactwa zapomina o małych radościach, rodzinie i godności. Jednak będąc już u szczytu, zostaje z niego zepchnięty przez zmienną Fortunę.

Mane, tekel, fares - to barwne i przejmujące widowisko baletowe bliższe teatrowi tańca niż baletowi klasycznemu. Opowiada ono o kondycji skomercjalizowanego społeczeństwa, ogarniętego potrzebą posiadania i odnoszenia spektakularnych sukcesów. I chodź spektakl podejmuje ważkie problemy, to jednak taniec, piękno ciała i harmonia ruchu są jego największym atutem.

Przedstawienie urzeka swoją poetyką i zmiennością nastrojów. Drapieżne, dynamiczne sceny zespołowe kontrastują z lirycznym adagio, grozę niektórych scen łagodzi humorystyczna sekwencja wykorzystują poetykę ogłupiających gier komputerowych. Przedstawienie jest dydaktycznym moralitetem, jednak bardzo przystępnym szczególnie dla młodzieży. Postmodernistyczna poetyka, niekiedy rodem z MTV, kapitalne efekty świetlne i przede wszystkim ponadczasowa muzyka Petera Gabriela i zespołu Pink Floyd, sprawiły, że młodzi widzowie przyjmuje przedstawienie entuzjastycznie. W spektaklu bierze udział cały zespół baletowy Opery Bałtyckiej.