Każda symfonia Mahlera to odrębny świat. Praktycznie każda ma inną formę i dramaturgiczny układ. Dla austriackiego kompozytora najważniejszymi gatunkami były pieśń i symfonia. W II Symfonii znajdziemy połączenie tych dwóch fundamentalnych dla Mahlera formotwórczych zasad.

Podobnie jak dwie następne symfonie austriackiego kompozytora, II Symfonia Mahlera należy do kręgu związanego z cyklem pieśni Das Knaben Wunderhorn. Mahler wykorzystuje tu w całości jedną z pieśni tego cyklu (Urlicht), inna pojawia się w formie instrumentalnej w trzeciej części. Całość kończy Mahler finałem z udziałem chóru, co wyraźnie nawiązuje do słynnej IX Symfonii Beethovena. Ale zarodkiem II Symfonii był poemat symfoniczny Grablied, powstały z inspiracji…Mickiewiczem! Mahler znał Dziady polskiego wieszcza (w 1887, rok przed rozpoczęciem pracy nad II Symfonią, ukazało się niemieckie tłumaczenie dramatu Mickiewicza) i to one były jedną z inspiracji poematu symfonicznego, który ostatecznie stał się pierwszą częścią II Symfonii.

Ostatecznie ideę przewodnią symfonii stanowi zmartwychwstanie. Oda Klopstocka, którą kompozytor usłyszał podczas pogrzebu przyjaciela – Hansa von Bülowa, posłużyła za kanwę finału. I tak od marsza żałobnego poprzez liryczne intermezza dochodzimy do ekstatycznego finału.

Orkiestra Symfoniczna PFBGeorge Tchitchinadze – dyrygentEwa Marciniec – altAleksandra Orłowska – sopranAkademicki Chór Uniwersytetu Gdańskiego pod kierownictwem Marcina TomczakaChór Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego pod kierownictwem Błażeja PołomaKonrad Mielnik – prowadzenie

Program:Gustaw Mahler – II Symfonia c-moll Zmartwychwstanie [80’]