GFM 2017 Dialogi VI Vag Papian - dyrygent

Vag Papian - dyrygent *Sergei Nakariakov* - flugelhorn Otto Sauter - trąbka piccolo Luca Benucci - róg Wolfgang Strasser - puzon Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej

W programie m.in.: F. David, R. Strauss, E. Schneider
Sergei Nakariakov reprezentuje niezwykle wysoki poziom artystyczny w trakcie każdego kolejnego koncertu i nagrania płytowego. Już gdy miał 13 lat, fińska prasa określiła go jako „Caruso trąbki”. Od lat oszałamia i zachwyca publiczność fantastycznym brzmieniem, jakie potrafi wydobyć z instrumentu, wykonując wirtuozerskie kompozycje z wielką pasją i nadzwyczajną biegłością techniczną. Podstawą jego repertuaru jest klasyczna literatura muzyczna,  jednak należy do artystów nieustanni poszukujących nowych muzycznych wyzwań, często samodzielnie dokonując transkrypcji. Współpracuje z orkiestrami na całym świecie, jest też jurorem konkursów dla dzieci i dorosłych. Zdobył wiele prestiżowych nagród i odznaczeń, w tym niemiecką ECHO Klassik Award.
Vag Papian rozpoczął karierę jako pianista w 1979 roku, po zwycięstwie w Międzynarodowym Konkursie Viana da Motta w Lizbonie. Od tego momentu artysta występował w najważniejszych salach koncertowych dawnego Związku Radzieckiego. Ukończył Konserwatorium Moskiewskie, gdzie studiował u znanego profesora Michaiła Woskriesieńskiego. W 1982 roku rozpoczął studia w konserwatorium w Petersburgu w elitarnej grupie studentów legendarnego profesora Ilii Musina. W 1984 roku Valery Giergiev zaproponował mu stanowisko dyrygenta Armeńskiej Orkiestry Symfonicznej, gdzie trzy lata później został dyrektorem artystycznym i pierwszym dyrygentem. Pełniąc tą funkcję Vag Papian dyrygował ponad dwustoma koncertami wykonując zróżnicowany repertuar obejmujący m. in. muzykę współczesnych kompozytorów rosyjskich i zachodnich. Jako pianista występował z najważniejszymi orkiestrami symfonicznymi. W latach 1988-1990 współpracował z Operą Narodową Armenii, po czym wyjechał do Izraela, gdzie objął funkcję dyrygenta Beer Sheva Symphony Orchestra. Był także gościnnym dyrygentem Jerozolimskiej Orkiestry Symfonicznej. Jako pianista występował m. in. w Bazylei, Genewie, Toronto, Ottawie, Nowym Jorku oraz w krajach Ameryki Południowej i Dalekiego Wschodu. Od 2000 roku Vag Papian dyrygował orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi w wielu krajach, a w 2001 roku – Wiedeńskim Chórem Chłopięcym na Festiwalu Enesco. W czerwcu 2003 roku dyrygował Moscow New Russian Symphony Orchestra w ramach obchodów 100. rocznicy urodzin legendarnego kompozytora armeńskiego Arama Chaczaturiana; wziął również udział w wielu wydarzeniach związanych z tymi obchodami. Wspólnie z Maximem Vengerovem Vag Papian koncertował w Europie, Stanach Zjednoczonych i na Dalekim Wschodzie; wspólnie nagrywali też dla EMI Classic. Artysta dyrygował ponadto takimi produkcjami operowymi, jak: Saul i David Carla Nielsena, Carmen Bizeta, Don Giovanni Mozarta oraz Norma Belliniego. Vag Papian jest gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Armenii oraz profesorem Samuel Rubin Academy of Music w Tel Awiwie.
Wolfgang Strasser (Wiedeń, Austria) od 1984 do 1991 roku studiował w klasie puzonu w Wiedeńskim Konserwatorium Muzycznym w klasie Helmuta Ascherla i Herberta Mosheimer. Brał on też udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Branimira Slokara i Jacques’a Maugera. Dalsze studia pod kierunkiem Dietmarem Küblböckiem na Uniwersytecie Muzycznym w Wiedniu dopełniły jego edukację muzyczną. Od 1991 do 2013 roku wykonywał partie solowe puzonu w Orkiestrze Symfonicznej Radia ORF w Wiedniu. Od 2013 roku jest pierwszym puzonistą Orkiestry Filharmonii Wiedeńskiej. Ponadto od października 2011 roku jest profesorem klasy puzonu na Uniwersytecie Sztuki w Graz w Austrii. Jako solista gra z orkiestrami, takimi jak Orkiestra Symfoniczna Radia ORF w Wiedniu, Orkiestry Haydna Eisenstadt, orkiestry dęte i wiele innych. Ukoronowaniem jego działań muzycznych jest wykonywanie muzyki kameralnej z Vienna Trombone Ensemble i Ensemble Philblech.
Luca Benucci rozpoczął naukę gry na rogu w wieku 9 lat, później studiował na Konserwatorium „Luigi Cherubini” we Florencji, gdzie otrzymał dyplom w 1987. W tym samym roku wyruszył do Chicago, gdzie kontynuował naukę z Dalem Clevengerem i Arnoldem Jacobsem; a później u Guelfo Nalli’. Roger Bobo, Stefan Dohr, Fergus Mc William, Radovan Vlaktovic, Frank Loyd byli równie ważni dla jego edukacji muzycznej. Wygrał wiele przesłuchań na róg solo, między innymi w Neapolu -Teatro San Carlo, Rzymie - Teatro dell'Opera, Florencji - Teatro Comunale, Wenecji - Teatro La Fenice. Został zaproszony do Israel Philarmonic Orchestra dyrygowanej przez Zubina Mehta podczas ich europejskiego tournée oraz do Deutsche Oper Berlin podczas ich włoskiego tournée pod dyrekcją Christiana Tielemanna. Ponadto od 2001 roku regularnie współpracuje z Berliner Philharmoniker jako pierwszy waltornista. Został zaproszony jako solista na wiele festiwali, tj.: Music Festival Japan, Swiss Brass Week, M.D.R. Sommer Festival (Niemcy). Jest również uznawanym członkiem jury podczas przesłuchań na całym świecie. Jest założycielem i dyrektorem artystycznym Festiwalu „Santa Fiora in Musica”. Poza karierą muzyka, Luca poświęca wiele energii na naukę, prowadzi klasy mistrzowskie we Włoszech, Niemczach i Japonii oraz współpracuje z wybitnymi instytucjami, jak: Konserwatorium L. Cherubini, Instytut O. Vecchi, Konserwatorium A. Buzzolla, Formation Courses „MIMESIS Maggio Arte”, Corsi di formazione „Musica & Muse”, Mittel Deutches Rundfunk, T.M.F. Japan, pomagając i wspierając kariery młodych muzyków.
Otto Sauter jest wiodącym solistą trąbki i trąbki piccolo. Jego talent muzyczny ujawnił się, gdy artysta był w młodym wieku – mając 4 lata pobierał pierwsze nauki, a w wieku 16 lat kontynuował naukę u Claude Rippas w Konserwatorium Winterthur, gdzie zdobył dyplom muzyka orkiestrowego i solisty w 1985 roku. Kontynuując naukę, Otto Sauter pobierał nauki u Bo Nilsson w Szwecji oraz u Pierre’a Thibaud w Paryżu. W 1994 roku ufundował Bremeńską Akademię Trąbki, gdzie pod jego kierownictwem kształcą się wybitni trębacze z całego świata. Współpracując z EMI Classics, nagrał serię płyt światowych premier „Świat baroku” z koncertami zwierającymi ponad 600 ponownie odkrytych kompozycji z okresu baroku i klasycyzmu.
W 2014 roku objął funkcję dyrektora artystycznego festiwalu Neuschwanstein, mającego miejsce w jednym z najsławniejszych zamków, zbudowanego przez Króla Ludwika II w Bawarii. Wypełnił w ten sposób swoje motto, które brzmi: „Wielka muzyka potrzebuje wspaniałych miejsc.”. Poza pracą jako solista, Otto regularnie występuje z zespołem „Ten of the Best”, który zbiera dziesięciu najwybitniejszych trębaczy razem. W sierpniu 2001 roku otworzyli ceremonię inauguracji nowego Stadionu AufSchalke przy publiczności blisko 70 tys. kibiców.

Gdański Festiwal Muzyczny 2017 jest kontynuacją projektu, który po raz pierwszy zrealizowano w 2008 roku. Formuła Festiwalu jest otwarta, niemniej indywidualny atrybut każdej kolejnej jego edycji nadaje towarzyszące mu przesłanie lub postać Artysty Rezydenta. Do tej pory wystąpili w tej roli m. in. Elżbieta Sikora, Ewa Pobłocka, Stefania Toczyska, Konstanty Andrzej Kulka, Włodzimierz Nahorny, Daniel Reuss i Maxim Vengerov. Festiwal uwzględniał również ważne rocznice, m. in. rok F. Chopina, W. Lutosławskiego i G. Verdiego, a jego pierwsza odsłona była poświęcona pamięci dwóch wielkich gdańskich pedagogów - profesora Stefana Hermana i profesora Zbigniewa Śliwińskiego.
W roku 2017 funkcję Artysty Rezydenta przyjął jeden z najwybitniejszych wiolonczelistów świata Mischa Maisky. Wielki wirtuoz będzie solistą koncertu inauguracyjnego, który zostanie poprowadzony przez słynnego skrzypka, pedagoga i dyrygenta w jednej osobie - Maxima Vengerowa. Ze względu na Artystę Rezydenta Gdański Festiwal Muzyczny 2017 będzie istotnie zdominowany przez instrumenty smyczkowe przedstawiane w rozmaitych konfiguracjach, co w naturalny sposób nawiąże do XV Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Nagroda w postaci występu na Gdańskim Festiwalu już po raz drugi znalazła się w puli nagród konkursu, czego rezultatem będzie występ jego zeszłorocznej zwyciężczyni - Veriko Tchumburidze. Pojawią się także polscy laureaci z poprzednich edycji konkursu, którzy wspólnie z innymi wybitnymi polskimi muzykami stworzą serię koncertów kameralnych, będących formą dialogu pomiędzy całą grupą instrumentów smyczkowych. Do serii dialogów należy także zaliczyć, cieszący się ogromnym zainteresowaniem, koncert rodzeństwa - Doroty i Piotra Anderszewskich. Na festiwalu nie zabraknie także instrumentów historycznych. Wystąpi jeden z najsłynniejszych skrzypków barokowych świata - Giuliano Carmignola. Na koncercie finałowym będzie można usłyszeć Pasję wg. św. Jana J.S. Bacha z udziałem renomowanej Orchestra of the 18th Century.