I, Culture Orchestra

Kirill Karabits dyrygent

Program:

Andrzej PANUFNIK Sinfonia Elegiaca (II symfonia)

Dmitrij SZOSTAKOWICZ VII Symfonia C-dur op. 60 „Leningradzka”

I, CULTURE Orchestra jest świetnym przykładem jak poprzez muzykę można zacieśnić kulturowe i ludzkie więzi i to pomiędzy krajami o różnej tradycji. Złożona z wybitnie uzdolnionych muzyków z Polski, Armenii, Azerbejdżanu, Białorusi, Gruzji, Mołdawii i Ukrainy powstała w 2011 roku z inicjatywy Instytutu Adama Mickiewicza.

„Wspaniały pomysł Instytutu Adama Mickiewicza oparty na spotkaniu młodych talentów z siedmiu państw Europy Wschodniej niesie ze sobą aurę tajemniczości i przygody. Wszystkie kraje biorące udział w tym projekcie reprezentują ten sam region geograficzny, różnią się jednak swoją historią, tradycją i mentalnością. Niektóre z nich ciągle pozostają praktycznie nieznane na Zachodzie. Urodziłem się i wychowałem na Ukrainie, odczuwam silnie, iż po upadku Związku Radzieckiego wiele krajów będących członkami ZSRR znalazło się w izolacji kulturalnej i politycznej. Kraje te potrzebują nowych sposobów wzmacniania tożsamości kulturowej i dzielenia się nią z resztą świata” – opowiada Kirill Karabits, dyrygent Orkiestry.

Tegoroczny program koncertowy kładzie szczególny nacisk na temat wojny i pojednania – idei cały czas aktualnej. VII Symfonia Dymitra Szostakowicza jak również Sinfonia Elegiaca Andrzeja Panufnika są wspaniałym przykładem obrazu człowieczeństwa w muzyce z silnym przesłaniem potępiania przemocy we wszystkich jej przejawach. Oba utwory – dzieła niebanalne – dotyczą tematyki wojennej. Przy tworzeniu Symfonii inspiracją dla Szostakowicza była agresja Rzeszy Niemieckiej na ZSRR i rozpoczęcie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, trwającej aż do 1945 r. Kompozytor, będąc w Centrum dramatycznych wydarzeń, doskonale uchwycił w muzyce bezpośredniość wyrazu i siłę emocji. Sinfonia elegiaca Panufnika, odnosząca się tematyką do II wojny światowej, powstała z przekształcenia jego innej kompozycji – Symfonii Pokoju (nawiązującej do wiersza Iwaszkiewicza Pokój, podyktowana wymogami komunistycznych władz i socrealistycznych realiów). Za charakterystyczny uznać należy klamrowy zrąb kompozycyjny dzieła, które zaczyna się, ale też i kończy lamentacją.

Szczegóły na: www.filharmonia.gda.pl

Sponsor Strategiczny PFB: energa s.a.