Międzynarodowy Festiwal JazzBez w Białymstoku

Jazz Bez to polsko-ukraiński festiwal muzyczny o ponad dziesięcioletniej tradycji, który drugi rok gości także w Białymstoku.. Główną wartością przyświecającą nam podczas przygotowywania programu białostockiej odsłony Festiwalu jest różnorodność rozumiana jako ukazanie możliwie najszerszego spektrum dokonań współczesnej muzyki jazzowej. Ewolucja kultury i sztuki na przestrzeni stuleci doprowadziła współcześnie niemal do zaniku jakichkolwiek modeli tworzenia muzyki. Tegoroczna edycja Jazz Bez obejmuje 16 miast w Polsce i na Ukrainie. To ponad stu muzyków m. in. ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Izraela, Niemiec, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Gruzji, Rosji, Litwy, Polski i Ukrainy. To kilkadziesiąt różnorodnych koncertów i wydarzeń towarzyszących, z których część będziemy mogli zobaczyć i usłyszeć na żywo w Białymstoku.

PROGRAM:

9 grudnia 2015 – PENDOWSKY (bilety 25/35 zł) https://www.facebook.com/events/1508280059493191/

10 grudnia 2015 – TIE BREAK (bilety 30/40 zł) https://www.facebook.com/events/919577171449172/

11 grudnia 2015 – Wojtek Mazolewski Quintet (bilety 50/60 zł) https://www.facebook.com/events/1631973093752481/

Skąd JazzBez w białostockiej Zmianie Klimatu? W styczniu 2014 r. odbyłem z Karolem Gadzało oraz z Jackiem Bielasem Bieleńskim, podróż do Lwowa. Wyjechaliśmy późnym popołudniem, do klubu "Dzyga" (pol. bączek), przy ulicy Ormiańskiej. Czekał na nas szef "Dzygi" – Markijan Iwaszczyszyn. We Lwowie byliśmy trzy dni, które wypełniły spotkania z malarzami i muzykami związanymi ze środowiskiem Dzygi oraz rozmowami z samym Markijanem. Już wyjeżdżając z Lublina Karol zaproponował, byśmy zastanowili się nad wspólnym przedsięwzięciem Zmiany Klimatu i "Dzygi". Po pierwszym wdechu Lwowskiego powietrza i uścisku powitalnym z Markijanem, zasadniczo „klamka zapadła”. Dalej już było tylko coraz większe upewnianie się, że warto w to wejść. Zostało mi przekonać po powrocie Damiana, z którym wspólnie prowadzimy Zmianę, co trwało około piętnastu sekund.

I tak przystąpiliśmy do festiwalu, którego przesłanie sformułowało w 2000 r. kilku przyjaciół. A był to Janusz Czarski – ówczesny dyrektor Centrum Kulturalnego w Przemyślu, Krzysztof Sawicki – polski konsul generalny we Lwowie, Piotr Kozakiewicz – dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie, i oczywiście Markijan Iwaszczyszyn, który do dzisiaj szefuje „na Dzydze” i ciągnie na swoich barkach JAZZ BEZ. Oto oryginalny tekst manifestu, dokumentu, który się wcale nie zestarzał.Idea projektu polsko-ukraińskiego festiwalu jazzowego jest rozwinięciem formuły organizowanych przez Centrum Kulturalne w Przemyślu od z górą dwudziestu lat Mikołajek Jazzowych.

„Pragniemy, aby Festiwal JAZZ BEZ... wpisał się na stałe do kalendarza wspólnych polsko-ukraińskich działań kulturalnych BEZ granic – tych geograficznych i tych w muzyce, BEZ podziałów, po prostu BEZ... Festiwal – co jest naszym gorącym zamierzeniem – ma odbywać się corocznie,a jego formuła jest otwarta, jak otwarta jest nasza wspólna przestrzeń, europejska idea regionów! Co więcej, pragniemy, aby Festiwal JAZZ BEZ... stał się sam w sobie przestrzenią, którą wypełnią artyści i wszyscy ci, którym nie tylko bliska jest muzyka, ale – a może przede wszystkim – bliski jest dialog. DIALOG BEZ GRANIC!”