Frederick Knott

Czasy się zmieniają. Świat ulega zmianom, a co za tym idzie człowiek rownież. Jednak w każdym z nas pobrzmiewają echa „dawnych dni". W czasach pierwotnych człowiek stanowczo więcej czasu znajdował się pod wpływem strachu. Ba! Mało tego. Lęk, niepewność, trwoga były nieodłącznym elementem jego życia. Wspołcześnie poziom odczuwania strachu jest o wiele niższy. Będzie co będzie żyjemy jednak w epoce zgoła bezpiecznej, jeśli porownywać ją z okresem pierwotnym. Wołający z przeszłości „niedobor" strachu musi byç uzupełniany. (...) Przepuszczanie przez swoją wyobraźnię grozy niesie ze sobą ogień oczyszczenia. Zadaniem starożytnych sztuk było wywołać w widzu katharsis. Poczucie oczyszczenia, rozładowania uczuć w bezpiecznej formie obserwacji scenicznej tragedii. Wspołczesny horror funkcjonuje też według tego mechanizmu, a i czytelnik, choć wieki całe poźniejszy, ma te same potrzeby. Dzisiejsze katharsis grozy to oczyszczenie ze szczyptą pocieszenia. Będzie co będzie miło jest uświadomić sobie, że to, co nam się przydarza, to jednak pikuś przy tym, czego doświadczają bohaterowie horroru. Dodatkowo na ciekawość można sobie pozwolić i podjąć ryzyko strachu z uwagi na bezpieczną formę fikcyjnych emocji. Groza ksiażkowa, filmowa czy teatralna jest właśnie o tyle kusząca, że smakowana jest przez okno wystawy. Wiadomo, że lepszy lizak bez papierka, ale jeśli idzie o grozę, bać się wolimy i lubimy bezpiecznie. Bezpieczny strach ma dla miłośnikow gatunku wartość odżywczą i właściwości relaksacyjne.

Piotr Łukasz Rogala, Dlaczego lubimy się bać?

czas trwania - 130'

Reżyseria - Marcin Sosnowski

Scenografia - arturbe

Obsada: Kornelia Angowska, Adam Ciołek, Andrzej Czernik, Leszek Malec, Łukasz Schmidt, Przemysław Czernik (adept)