opera Wolfganga Amadeusza Mozarta

Arcydzieło teatru operowego. Jego moc tkwi nie tylko w muzyce Mozarta, ale także w tym, że każda inscenizacja odkrywa w nim nowe treści. Dla jednych będzie to opera „płaszcza i szpady", dla innych skomplikowane studium relacji damsko-męskich. Jeszcze inni widzą w nim pochwałę ludzkiej wolności i godności, dla niektorych to opowieść o kobiecej uległości albo wręcz przeciwnie - o niebezpiecznej przebiegłości.

Tytułowy Don Giovanni to uwodziciel, ktory nie bacząc na liczne niebezpieczeństwa, usiłuje zdobyć każdą kobietę. Jego dotychczasowe kochanki bądź to mszczą się za porzucenie, bądź usiłują kontynuować erotyczny związek. Kobietom towarzyszą mężczyźni, ktorzy z rożnych pobudek także pragną zemsty na Don Giovannim. Ten jednak, dzięki swemu sprytowi i słudze o imieniu Leporello, uchodzi z każdej opresji. Do czasu, gdy przychodzi do niego ta, przed ktorą nie ma ucieczki, czyli śmierć.

Wspołczesna inscenizacja z elementami nowoczesnej scenografii, wspołczesnymi kostiumami i rekwizytami i z charakterystycznymi dla naszych czasow gadżetami - zamiast „księgi kochanek" pojawia się laptop zawierający listę kobiet uwiedzionych przez Don Giovanniego. Na potrzeby opery zakupiono między innymi: peruki Elvisa, Pretty Woman i Rave Blue, oko pirata, maski motyla, pawia i kota, cygaro gigant i nos clowna.

Wolfgang Amadeusz Mozart

Don Giovanni

libretto Lorenzo da Ponte na podstawie sztuki Moliera Don Juan

kierownictwo muzyczne: Jose Maria Florencio

inscenizacja i reżyseria: Marek Weiss-Grzesiński

scenografia: Jagna Janicka

przygotowanie choru: Dariusz Tabisz

choreografia: Izadora Weiss