BŁĘKIT albo rytm życia

LARUMBE DANZA (Madryt/Madrid)

Spektakl w ramach IV Festiwalu Teatrów Tańca ZAWIROWANIA.

I. MADRID DANZA EN VARSOVIA

LARUMBE DANZA (Madryt/Madrid)

BŁĘKIT albo rytm życia / BLUE or the rhythm of life / AZUL o el ritmo de la vida

pomysł, choreografia i inscenizacja: daniela merlo, juan de torres

dramaturg: fuensanta morales

muzyka oryginalna: camilo foulkes

muzyka cytowana: francis poulenc, camerata

meiga, a. garcía abril, nei rosauro, joaquín rodrigo, chico hugo, ángel villoldo

aranżacje muzyki: fernando egozcue, joseph malika, riuichi sakamoto

tancerze: fredo belda, maría arcos, sara mogarra, julio c. quintanilla y daniela merlo

scenografia: juan de torres

światła i technika: lia alves

kostiumy: matías zanotti

multimedia: jorge barriuso, benito leonori

brygadier sceny: pablo hernández

promocja: elena millán

administracja: mamen cáceres

produkcja: luiz cláudio moraes

zdjęcia: pedro arnay

grafika: juanma contreras

BŁĘKIT czyli rytm życia

Spektakl dla całej rodziny

BŁĘKIT jest rytmem życia

jest morzem.

Niebem.

Naszą planetą.

Dyrygentem orkiestry

który kieruje

codziennym życiem

wszystkich istot

i rzeczy.

I życiem naszej galaktyki.

I wszystkich innych galaktyk.

I Wszechświata.

Artysta tańcząc staje się cząstką wszechświata.

LARUMBEdanza i BŁĘKIT zachęcają każdego, niezależnie od koloru skóry, narodowości i wieku - by spróbował poznać swój własny rytm, który jest częścią pulsu wszechświata.

LARUMBEdanza opowiada o naturalnych procesach, dotyczących człowieka i wszechświata. BŁĘKIT skłania do szukania odpowiedzi na pytania: jakie jest moje miejsce we wszechświecie? czy jesteśmy świadomi jego istnienia? dlaczego człowiek pozwala ingerować w jego rytm?

Symbolami uniwersum są nietypowe przedmioty i materiały: folia basenowa, ekrany ze sztucznego tworzywa, wielkie świecące kule. W nich szukamy obrazu wszechświata.

Rytm wyrażamy poprzez światło (projektory, laser, światło fluorescencyjne, black-out) i muzykę (oryginalną oraz mieszankę cytowanych utworów klasycznych i współczesnych).

BŁĘKIT opowiadany jest językiem kina. Audiowizualne projekcje wędrują po scenografii. Obrazy, które przewijają się przed oczami widzów przypominają, że jesteśmy cząstką wszechświata i że człowiek, życie i świat znajdują się w nieustannym ruchu.

www.larumbedanza.com