Projekt łączący taniec współczesny, muzykę perkusyjną graną na żywo, film i sztuki plastyczne

choreografia i taniec: Anna Haracz muzyka na żywo: Tomasz Antonowicz wizualizacja na żywo: Grzegorz Kufel kostiumy: Mada Kwaśnik

Inspiracją spektaklu są Małpy z Nikko w Japonii z zakrytymi oczami ustami i uszami. Jest to głęboko zakorzeniony symbol w kulturach Wschodu. Trzy Małpy symbolizują odcięcie się od świata zewnętrznego i jego zła. Nie patrzę, na to, co jest złe, nie słucham tego, co jest złe i nie mówię o złu. To również wycofanie zmysłów i skierowanie się do ludzkiego wnętrza by zobaczyć, poczuć i usłyszeć, co w nim jest. Starożytna figurka posłużyła twórcom jako inspiracja do stworzenia bardzo intymnej wewnętrznej przestrzeni, która istnieje w nas jedynie wtedy, gdy nie wchodzimy w reakcję z tym co jest zewnętrzne.

Odcinanie się od przyjmowania opinii z zewnątrz pogłębia stan skupienia, uwagi, spokoju i pewności. Dzięki temu pewniej i precyzyjniej można wykonać swoją pracę. Świadomość bycia oglądanym (widzenie), tworzy napięcia w ciele, odruch nadmiernego starania się zawęża przestrzeń wewnętrzną i zewnętrzną, gubimy poczucie wolności i radości. Kiedy nas nikt nie ogląda tańczymy dla przyjemności poruszania się, potrzeby wyrażenia tego, co jest w nas w danej chwili. Ruch i dźwięk jest swobodniejszy, piękniejszy i bardziej precyzyjny.

bilety:

wstęp wolny