Michał Bajer

reżyseria i opracowanie muzyczne - Natalia Korczakowska

scenografia - Magdalena Maciejewska

kostiumy - Anna Met

reżyseria światła - Jacqueline Sobiszewski

obsada - Maria Maj, Agnieszka Podsiadlik, Rafał Maćkowiak

Stolarnia, czyli sala prób na piętrze Teatru Rozmaitości, ciemna jak schron. Atmosfera niczym w domu wariatów. Na środku sceny kanapa (choć raz nie łóżko!), na kanapie Agnieszka Podsiadlik w różowym sweterku i ohydnych okularach. Otępiałe, katatoniczne dziecko. Spod rękawka niepokojąco wyziera bandaż na nadgarstku. Przy parapecie z boku Maria Maj - ogrywa papierosa pogrążona w bezgłośnym monologu, jakby coś komuś perswadowała. Któż nie wygłasza takich przemów do lustra w łazience... Pod ścianami krąży Rafał Maćkowiak z łapką na muchy, wypisuje kredą tajemnicze znaki. Też stuknięty, ale inaczej. Rysuje mapkę całego pomieszczenia i zaznacza obiekty strategiczne - jesteśmy przecież w strefie działań wojennych i domyślamy się, kogo należy zlikwidować. Przez pierwszy kwadrans ze sceny nie pada ani jedna zrozumiała kwestia. (...) A kiedy kwestie posypały się wreszcie, czy raczej popłynęły, nie utworzyły wcale zrozumiałej rozmowy - były jak osobne linie melodyczne, w trzech tonacjach i trzech rytmach. Irytujące i pretensjonalne, jeśli szukamy w teatrze realizmu. Poetyckie i frapujące, jeśli szukamy innych wrażeń. Niekoniecznie „czegoś więcej”, po prostu czegoś innego.

(...) Pod batutą Natalii Korczakowskiej frustracja, zazdrość, rozpacz i wisielczy humor brzmią na scenie Stolarni jak dobrze nastrojone instrumenty. To nie symfonia, bez przesady, ale zawsze koncert kameralny. I chociaż pomysł, że bohaterowie mówią równolegle i nie zawsze się słyszą, był już w teatrze eksploatowany w różnych rejestrach, Strefa działań wojennych pozwala o tym zapomnieć. Justyna Jaworska, www.polskieradio.pl

Michał Bajer swą kolejną sztukę rozpisał na trzy głosy. Zza pofragmentowanych kwestii, wracających refrenami i echami, krążących meandrami, zwielokrotnionych, absurdalnych, pretensjonalnych, infantylnych – wyziera prozaiczny kawałek życia trojga ludzi. (...) Brutalne wyłuszczanie esencji poetyckiego zapisu nie ma sensu, bo idzie właśnie o rozbicie prozaiczności i wypełnienie jej czymś nieoczywistym. Znalezienie mentalnych przesunięć, uskoków, niespodziewanych furtek. Edyta Kubikowska, Didaskalia

premiera 28 maja 2006

sala prób STOLARNIA

spektakl trwa 1 godz. 15 min (bez przerwy)

bilety:

30 zł, 15 zł