DEA LOHER

Stosunki Klary wg Przypadku Klary w tłumaczeniu Jacka St. Burasa.

Stosunki Klary, sztuka Dei Loher, jednej z najbardziej cenionych niemieckich dramatopisarek młodego pokolenia, wymyka się łatwym klasyfikacjom. Z jednej strony to dramat społeczny, krzywe zwierciadło zachodnioeuropejskiej, materialistycznej cywilizacji, z drugiej - dzięki szczególnemu, niezwykle emocjonalnemu językowi, którym posługują się bohaterowie oraz nowatorskiej konstrukcji dramatu - daleki od realizmu, poetycki obraz zagubienia człowieka w świecie. Postacie dramatu poszukują miłości i próbują nadać sens swojemu życiu. Akcję raz po raz przerywają monologi, w których bohaterowie opowiadają o swoich marzeniach, lękach i doświadczeniach. Podszyta subtelnym humorem rodzajowość i obserwacja psychologiczna sprawiają, że metafora nie brzmi fałszywie, satyra nie trąci dydaktyzmem, a tragizm osamotnienia w rodzinie i izolacji w społeczeństwie nie ociera się o banał. Odważne, ale też świadczące o mistrzowskim wyczuciu proporcji połączenie składników tworzy koktajl, który uderza jednocześnie do serca i do głowy.

Dea Loher urodziła się w 1964 roku. Jest autorką dramatów: Przestrzeń Olgi (1992), Tatuaż (1992), Leviathan (1993), Fremdes Haus (1995), Sinobrody a nadzieja kobiet (1998), Adam Geist (1998), Manhattan Medea (1999). Laureatka wielu nagród m. in. imienia Goethego, nagrody festiwalu w Müllheim i Playwrights Award w Londynie. Zaczynała jako poetka i powieściopisarka. Nigdy nie sądziłam, ze będę pisać dla teatru (...) Teatr wymaga zupełnie innych środków wyrazu niż proza. Ale ze wszystkich sztuk ta jest najważniejsza dla społeczeństwa.

Teatr Krystiana Lupy to jedno z najbardziej oryginalnych zjawisk we współczesnym teatrze. Dzięki rozległości zainteresowań (teatr, malarstwo, literatura, muzyka) Lupie udało się stworzyć odrębny, wyjątkowy język sceniczny, który stał się punktem odniesienia dla wielu pokoleń reżyserów. Trwałe miejsce w polskiej kulturze twórca zapewnił sobie scenicznymi adaptacjami powieści Thomasa Bernharda i Hermana Brocha oraz przenikliwymi interpretacjami utworów Witkacego, Musila i Dostojewskiego. Do najważniejszych przedstawień Krystiana Lupy należą zrealizowane w Starym Teatrze w Krakowie: Bracia Karamazow, Lunatycy, Kalkwerk, Mistrz i Małgorzata i Wymazywanie – spektakl Teatru Dramatycznego w Warszawie.