I ja tam byłam ...

Malarstwo

Marii Polakowskiej-Prokopiak

Wystawa malarstwa Marii Polakowskiej-Prokopiak, znakomitej malarki z Lublina, wykładowcy na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Wystawa potrwa do 11 marca, a w jej czasie będzie można obejrzeć prace z ostatniego okresu twórczego artystki.

Twórczości lubelskiej artystki najczęściej przypisuje się korzenie wywodzące się z tradycji polskiego koloryzmu. Jednym z głównych komponentów jej obrazów jest kolor. Niektóre prace uderzają wręcz jego ostrością i migotliwością barw. Inne kusza smakowitym połączeniem stonowanej gamy kolorystycznej. Wspólne dla wszystkich tych prac jest bijące ciepło, które nie pozwala oderwać od nich wzroku.

Ulubionymi tematami Marii Polakowskiej-Prokopiak jest pejzaż i martwa natura. W moich obrazach celebruję codzienność. Dowartościowuję banalne przedmioty. Natura podpowiada mi pomysły, a ja szukam dla nich rozwiązań formalnych – mówi artystka.

W jej delikatnie konstruowanych pejzażach wielkie płaszczyzny stanowią tło dla małych elementów pojawiających się w ściśle określonym miejscu. Przedmioty grupują się, powtarzają prawie w tej samej formie na monochromatycznej płaszczyźnie. Innym razem farby przenikają się, stają się gładką plamą koloru przeniesionego z natury. Całość tworzy niepowtarzalny pejzaż, niedosłowny, wyrafinowany.

(...) Zazdrość moją budzi spontaniczność, świeżość i szczerość dzieci, które nie kierują się wiedzą o przedmiocie lecz odczuciem. – wyznaje Maria Polakowska. Na jej obrazach z martwą naturą widzimy przedmioty nieuporządkowane, chaotyczne, różniące się rozmiarami, jakby namalowane ręką dziecka. Kwestie proporcji, wielkości, głębi schodzą tu na dalszy plan. Bez znaczenia są zasady, perspektywy i trójwymiarowości. Brak relacji przestrzennych. Malutkie dzbanki, kubeczki niedbale porozrzucane na powierzchni obrazu, a wszystko to dzieje się w obrębie jednej tonacji. Patrząc na prace Marii Polakowskiej odnosi się wrażenie, że jednak ów beztroski nieład jest pozorny. Nawet papierek po cukierku, leżący pod stołem, wydaje się być tam umieszczony specjalnie w celu osiągnięcia niewymuszonego stanu rozluźnienia i swobody

Polakowska maluje używając środków, jakimi dysponuje tradycyjne malarstwo. Tworzy głównie w oleju na płótnie lub na papierze (ulubione podłoże malarskie artystki). Jak sama mówi - nie ma gotowych programów i koncepcji na przyszłość. Wszystkie plany modyfikuję w trakcie pracy - dodaje.

Maria Polakowska–Prokopiak - urodzona w Lublinie. Studia w PWSSP we Wrocławiu na Wydziale MGiRz. Dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa prof. Zbigniewa Karpińskiego w 1984r. Adiunkt II st. w Zakładzie Malarstwa Wydz. Artystycznego UMCS w Lublinie.

Artystka posiada bardzo bogate kalendarium wystaw indywidualnych organizowanych niemal w wszystkich dużych miastach Polski, a także zagranicą (np. w Szwecji, Niemczech, Danii i Holandii). Uczestniczyła również w ok. 100 zbiorowych wystawach ogólnopolskich i międzynarodowych.

Laureatka wielu nagród, w tym m.in.: Nagroda Rektora III stopnia (1990); Nagroda Rektora II stopnia (1995). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000). W 2004r. odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi (odznaczenie państwowe).