Compagnia Bellanda „La Dolce Vita”, „Simposio”/„Ja – Teresa” chor. Stefano Silvino | XXI MFT ZAWIROWANIA

„La Dolce Vita” to wieczne lawirowanie pomiędzy jawą a snem. Dwa ciała kierowane namiętnością i obsesją miłości, ogołocone ze słów, pełne agresji i buntu, z których każde próbuje przekonać drugie do swoich racji. „La Dolce Vita” to próba zrozumienia głębokiej natury miłości i opowieść o przekraczaniu granic wątpliwości, które ogarniają nas, gdy decydujemy się na miłość.

Czas trwania: 15 min

„Simposio” Od czasów Platona trwa intensywne poszukiwanie niepowtarzalnego, kompletnego ciała: od „hermafrodytów” z przemówienia Arystofanesa – nadprzyrodzonych w sile i formie postaci, do ciał „rozdzielonych”, osobnych, które dziś posiadamy. Dlatego związek dwojga ludzi pozostaje wiecznie niezaspokojonym – ponieważ nie można już powrócić do bycia „jednym ciałem”. Kieruje nami odwieczne pragnienie ponownego zjednoczenia, które ożywia i porusza ciała. Trudność w znalezieniu, utrzymaniu i pielęgnowaniu związku, popycha nas w stronę coraz silniejszego indywidualizmu i prowadzi do coraz mniejszej akceptacji dla kompromisów w relacji.

czas trwania: 13 min

Choreografia i wykonanie: Lia Claudia Latini, Giovanni Leonarduzzi

Solo „Ja – Teresa” stanowi kulminację spektaklu w chor. S. Silvino pt. „Fashion Beach”, w którym bohaterka, pozbawiona ochrony, staje przed widzem w pełnej samotności. To moment przełamania, w którym zdejmując maski, zostaje odsłonięta zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. W tej chwili staje się niczym perła wyrzucona przez morze, zmuszona do konfrontacji z własną tożsamością. Inspiracją do stworzenia tej sceny były wspomnienia choreografa z dzieciństwa na Sycylii oraz obraz jego matki, kobiety, która przez całe życie dbała o swój wizerunek, unikając zanurzenia w wodzie, aby nie zniszczyć starannie przemyślanego wyglądu. „Ja – Teresa” to moment zerwania z iluzjami – bohaterka odrzuca zewnętrzne osłony, by stanąć w prawdzie przed sobą i widzem. Solo porusza temat kobiecej walki o akceptację w świecie pełnym powierzchownych ocen, gdzie widzowie zostają zmuszeni do refleksji nad tym, jak daleko jesteśmy gotowi się posunąć, by spełnić ideały piękna.

Choreografia: Stefano Silvino Wykonanie: Magdalena Agata Wójcik Kostium: Dasha Abibok Muzyka: „Patenipat” Charlotte Adigery, Jacek Jędrusik

Czas trwania: 12 min

Centrum Teatru i Tańca jest Społeczną Instytucją Kultury współfinansowaną przez Miasto Stołeczne Warszawę.

_

"La Dolce Vita" wavers constantly between reality and dream. Two bodies, driven by passion and love’s obsession, are stripped of words, filled with aggression and rebellion – each trying to convince the other of its own truth. “La Dolce Vita” is an attempt to grasp the essence of love and a story about crossing the boundaries of doubt that arise when we choose to love.

Duration: 15 min

"Simposio" Since Plato’s time, humanity has searched for the unique, complete body: from the “hermaphrodites” of Aristophanes’ speech – beings of supernatural strength and unity – to the divided, separate bodies we have today. This is why the bond between two people remains eternally unfulfilled – because we can no longer return to being “one body.” We are driven by a timeless desire for reunion, which animates and moves our bodies. The difficulty of forming, maintaining, and nurturing a connection leads us toward growing individualism and a decreasing willingness to compromise in relationships.

duration: 13 min

Choreography and performance: Lia Claudia Latini, Giovanni Leonarduzzi

The solo "I – Teresa" marks the culmination of Stefano Silvino’s performance "Fashion Beach", in which the protagonist, stripped of protection, stands before the audience in complete solitude. It is a moment of breakthrough — the unmasking — where she is revealed both physically and emotionally. In this instant, she becomes like a pearl cast out by the sea, forced to confront her own identity. The inspiration for this scene stems from the choreographer’s childhood memories of Sicily and the image of his mother — a woman who carefully curated her appearance throughout her life, even avoiding water for fear of ruining her look. "I – Teresa" is a moment of rupture with illusion: the protagonist sheds her external shells to stand in truth before herself and the audience. This solo explores the female struggle for self-acceptance in a world driven by surface-level judgments, prompting the viewer to reflect on how far we are willing to go to meet imposed ideals of beauty.

Choreography: Stefano Silvino Performance: Magdalena Agata Wójcik Costume: Dasha Abibok Music: "Patenipat" by Charlotte Adigéry, Jacek Jędrusik

Duration: 12 min

The Theatre and Dance Center is a Social Cultural Institution co-financed by the Capital City of Warsaw.

_