Reżyseruje Dyrektor Artystyczny Teatru: Eugeniusz Korin

Kostiumy: Beata Harasimowicz Scenografia: Wojciech Stefaniak Kierownictwo muzyczne: Tomasz Szymuś Układy taneczne: Anna Głogowska

występują: Adriana Kalska (Lucynda Wahadłowska, wdowa), Joanna Liszowska (Ciotka Lucynda), Dorota Stalińska (Melpomena), Hanna Śleszyńska (Terpsychora ( Wawrzonek, Służąca)), Karolina Piwosz (Talia), Piotr Gąsowski (Hrabia Faworski ( wuj Adama)), Wojciech Wysocki (Skarbnik/Wietrznikowski), Paweł Dobek (Skarbnik), Michał Barczak (Skarbnik), Kazimierz Kaczor (Wietrznikowski), Rafał Królikowski (Poufalski ( przyjaciel Adama)), Kamil Piotrowski (Poufalski ( przyjaciel Adama)), Sylwester Maciejewski (Złoty Młodzieniec Pierwszy), Mikołaj Roznerski (Hrabia Adam), Krzysztof Tyniec (Złoty Młodzieniec Drugi)

Czy można sobie wyobrazić polską komedię muzyczną iskrzącą się zabawną erotyką, wpadającymi do ucha piosenkami, inteligentną, pikantną i dowcipną zarazem? Zadanie nie łatwe. Ale właśnie taką sztuką jest „Piękna Lucynda”, najlepszą komedią wybitnego twórcy teatralnego i kabaretowego XX wieku Mariana Hemara, który jest także autorem piosenek i muzyki do niej. Prapremiera światowa sztuki odbyła się w 1967 r. na Scenie Polskiej w Londynie.

Piękna Lucynda jest błyskotliwym pastiszem „Natrętów” Zygmunta Bielawskiego, pierwszej polskiej komedii napisanej w języku ojczystym w 1765 roku. Hemar bawi się różnymi gatunkami komedii – od salonowej, poprzez wodewil po żarty rodem z rasowego kabaretu. Całość tworzy doskonałą zabawę z formą, gatunkiem i tradycją, za którą skrywa się kunsztowne piękno i wzruszająca poezja minionych epok teatru literackiego.

Spektakl uwodzi, przepięknymi arietkami, zabawnymi układami tanecznymi, pomysłową scenografią opartą na technikach teatru osiemnastowiecznego, a przede wszystkim soczystymi postaciami granymi przez znakomitych aktorów, od nestorów polskiego teatru po dobrze już znanych publiczności aktorów młodszego pokolenia.

Po raz pierwszy sztuka została wystawiona w Polsce przez Eugeniusza Korina w Teatrze Nowym w Poznaniu. Był grana przez 13 sezonów, oklaskiwany na stojąco w kraju i zagranicą, między innymi w Niemczech, Rosji, Holandii i Anglii, stanowiąc kolejny rekord frekwencyjny.

Profesor Aleksander Bardini określił tę realizację jako „arcydzieło gatunku”.

Czas trwania spektaklu to 135 minut + 1 przerwa