„Samotność długodystansowca”
reż. Adam Sajnuk

na podstawie książki Alana Sillitoe

Wielobarwny język i trafne spostrzeżenia głównego bohatera, atakującego obłudę kultury, obyczajowości oraz moralności całego świata, w którym żyje. Bezwzględna niepoprawność polityczna. Zobaczysz raz - nie zapomnisz nigdy.

Młody chłopak zostaje osadzony w domu poprawczym. Dostaje pozwolenie na treningi długodystansowych biegów. Jego mordercze bieganie staje się odskocznią od więziennej codzienności i czasem na snucie przemyśleń o życiu.

Pozwól myślom na swobodną gonitwę. To duża sztuka usiłować pozostać sobą!

BILETY:
https://teatrwarsawy.pl/spektakl/samotnosc-dlugodystansowca

Reżyseria i adaptacja:
Adam SAJNUK

Obsada:
Adam ROSA
Maciej CZERKLAŃSKI
Michał IWASZKIEWICZ

Kostiumy i scenografia:
Katarzyna ADAMCZYK

Muzyka na żywo:
Michał LAMŻA / Wojciech GUMIŃSKI

Społeczna Scena Debiutów Teatru WARSawy

PREMIERA: 2 września 2022

RECENZJE

"Zabieg zmultiplikowania głównego bohatera spowodował uniwersalizację treści opowiadania, bo bolączki społeczne i egzystencjalne – o których Sillitoe pisze – rozszczepiają się na różne osobowości. To działanie dynamizuje akcję. Spektakl zyskuje dobre tempo, ani chwili nie nudzi."
Teatrologia, Justyna Kozłowska

"Doceniam komediowy rys tekstu i ruchu scenicznego, dynamizm, rytm i puls jaki nadaje muzyka oraz świetną grę Adama Rosy, Macieja Czerklańskiego i Michała Iwaszkiewicza."
Teatr dla Wszystkich, Anna Czajkowska

„Adam Sajnuk podejmuje się wyreżyserowania opowiadania Alana Sillitoe Samotność długodystansowca z bardzo udanym skutkiem. Dostajemy spektakl, który swoją skromnością realizacyjną potrafi przykuć uwagę. A za sprawą aktorów nabiera wyrazistości i licznych barw.”
Afisz Teatralny, Agnieszka Kobroń

"Spektakl ma formę teledysku, dlatego ważną rolę odgrywa muzyka. Inspirowana jest elektronicznymi brzmieniami z lat osiemdziesiątych i wykonywana na żywo przez Michała Lamżę oraz Wojciecha Gumińskiego. Nadaje przedstawieniu rytm, narzuca tempo, spaja działania aktorskie. Jest podstawowym składnikiem inscenizacji – jak i choreografie inspirowane ćwiczeniami fizycznymi oraz typową dla nastolatków ekspresją ruchową. Sajnuk bowiem bohaterami spektaklu czyni zwykłych chłopaków z podwórka – prostych cwaniaczków z lepkimi rączkami."
Nowa Siła Krytyczna, Marta Żelazowska