KOBIETA I ŻYCIE (SPEKTAKL GRANY W TEATRZE ATENEUM)

Reżyseria: JERZY JAN POŁOŃSKI

Asystentka reżysera: JUSTYNA POTASIAK Scenografia i kostiumy: KATARZYNA WIERZBA Muzyka: MARCIN PARTYKA Projekt plakatu: NATALIA CZARKOWSKA

występują: Kamilla Baar-Kochańska (), Pola Dębkowska (), Klaudia Janas (), Jowita Kropiewnicka ()

„Kobieta i życie” to sztuka o poszukiwaniu własnej tożsamości. O pragnieniu wolności i rosnącym poczuciu siły ze wspólnego buntu. Tekst zainspirowany złością, żalem, bezsilnością czy niezgodą, ale w geście solidarności. Komentujący aktualną rzeczywistość i wpisujący się w głos kobiet.

Historia życia, która może być zdarzeniem każdej z kobiet. Również jej babki, matki, siostry, przyjaciółki. Kobiecych żyć, splątanych i połączonych w jedną opowieść. Sztuka o schematach, w które wpadamy i od dziecka „wdrukowuje” się nam w głowy. O życiu w kliszach społecznych. O dorastaniu w poczuciu winy i o wiecznym niespełnionym zaspokajaniu potrzeb…innych ludzi. Niby banalne. Ale właśnie ten „banał” pozwala nam dostrzec w czym wzrastamy i czym jesteśmy wypełniani od dziecka. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni.

„Samotna matka samotnej córce Sączy do ucha słodkie trucizny Z miłości, ze strachu, z czułości i złości. Z żalu, z nadziei, z braku mężczyzny. Z braku pewności, z błędów w wychowaniu, Z krzywej chropowatej seksualnej edukacji. Z zaniedbań, z modlitw, z dzieciństwa bez końca. Z głupoty, z naiwności, z pustki, z frustracji.

I siedzą tak sobie we dwie i siedzą. Jedna dorasta, starzeje się druga. I wciąż nic o sobie tak naprawdę nie wiedzą. Bo jedna niby mówi, a druga niby słucha. I znów się historia z rozkoszą powtórzy (…) I nikt się o życiu tych dwóch nie dowie.”

__ Malina Prześluga, poznańska dramatopisarka i dramaturżka zdobyła pierwszą nagrodę w IV Konkursie Dramaturgicznym "Strefy Kontaktu" za sztukę „Kobieta i życie”.  To tekst zainspirowany złością. Żalem, bezsilnością, niezgodą. Tekst, mający źródło zarówno w bieżących wydarzeniach - wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji - jak i w biografiach wielu anonimowych kobiet. Sztuka ta, pomimo rytmizowanej i rymowanej formy, bardzo osobista, już w procesie pisania zmieniła się w pokaz siły. "Łatwiej znosić ból, niepewność i kurioza tego świata, gdy się je podzieli na wiele istnień." - pisze sama autorka.

PREMIERA: 18 grudnia 2021

Teatr WARSawy Społeczna Scena Debiutów