9 października 2020, piątek

Godzina 19:00

Teatr Królewski w Starej Oranżerii w Muzeum Łazienki Królewskie, Warszawa

Muzyka polska doby romantyzmu obfituje w pełne uroku pieśni. Kluczową rolę na drodze rozwoju tego gatunku odegrał Stanisław Moniuszko (1819-1872), którego pieśni zwieńczą program koncertu. Wydając swój Pierwszy śpiewnik domowy, podjął wyzwanie stworzenia repertuaru pieśniarskiego dla narodu i rzeczywiście wywiązał się z tego zadania śpiewająco. Stworzył bowiem nie tylko cały katalog różnego rodzaju utworów wokalnych, ale stał się także inspiracją dla następnych pokoleń twórców. Wśród kontynuatorów idei wzbogacania polskiego repertuaru lirycznego i rozśpiewywania społeczeństwa wyróżniają się Stanisław Niewiadomski i Jan Gall. Z powodzeniem znajdowali oni muzykę zaklętą w tekstach rodzimych poetów oraz korzystali z przebogatego dziedzictwa polskiego folkloru.

Podczas koncertu zabrzmią wybrane pieśni Jana Galla (1856-1912) – bardzo popularne w XIX wieku – dziś już nieco zapomniane. Szkoda, bo wśród pełnych prostoty i wdzięku utworów kompozytora odnaleźć można prawdziwe perły. Niepospolity talent liryczny znajduje odzwierciedlenie przede wszystkim w bogactwie melodii i, jak to określił Zdzisław Jachimecki, jej „iście włoskiej słodyczy”. Zarówno Gall, jak i Stanisław Niewiadomski (1859-1936) dbali o zachowanie poprawnej prozodii słowa, z tym że ten drugi daleko bardziej zwracał uwagę na wydobycie dramatyzmu tekstu. Niewiadomski zasłynął zresztą z niezwykłej staranności w doborze poezji pod względem jej walorów literackich. Jak podsumowuje Irena Poniatowska, „właśnie to połączenie ducha polskiej poezji z opracowaniem wokalnie pięknym, o cechach przystępności, ludowości, a jednocześnie z nutą sentymentalizmu salonowego […] odpowiadało mieszczaństwu i zapewniło pieśniom Niewiadomskiego […] wielką popularność, rozgłos, pamięć”.

WYKONAWCY

JUSTYNA STĘPIEŃ SOPRAN

DOROTA LACHOWICZ MEZZOSOPRAN

WITOLD ŻOŁĄDKIEWICZ BARYTON

DAGMARA DUDZIŃSKA FORTEPIAN